شاغول - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

شاغول آویزان شده در کنار دیوار

شاغول یا شاقول یا شاهول جسم یا گلوله‌ای سنگی یا فلزی است که آن را به ریسمانی سبک می‌آویزند و بنّایان از فراز دیواری که در کار بنا کرده‌اند فروگذارند تا به راستای آن ریسمان، کجی و برآمدگی دوش دیوار را دریابند. شاغول وسیله‌ای است که طنابش عمود بر زمین است.[۱] از شاغول برای اندازه‌گیری عمق آب نیز استفاده می‌شود اما اکنون دریانوردان و ملوانان از فشارسنج یا بارومتر و سونار برای اندازه‌گیری عمق آب استفاده می‌کنند. شاغول واژه‌ای فارسی است که به عربی نیز راه یافته‌است شاغول توسط ابوریحان بیرونی ساخته شده.[۲]

گونه‌ها

[ویرایش]
یک شاقول مدرج که به عنوان شیب‌سنج مورد استفاده قرار می‌گیرد

شاغول دارای انواع گوناگون است:

جستارهای وابسته

[ویرایش]

پانویس

[ویرایش]
  1. لغت‌نامه‌ی دهخدا
  2. از فرهنگ پارسی پارسیمان