شاغول - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

شاغول یا شاقول یا شاهول جسم یا گلوله‌ای سنگی یا فلزی است که آن را به ریسمانی سبک می‌آویزند و بنّایان از فراز دیواری که در کار بنا کرده‌اند فروگذارند تا به راستای آن ریسمان، کجی و برآمدگی دوش دیوار را دریابند. شاغول وسیله‌ای است که طنابش عمود بر زمین است.^[۱] از شاغول برای اندازه‌گیری عمق آب نیز استفاده می‌شود اما اکنون دریانوردان و ملوانان از فشارسنج یا بارومتر و سونار برای اندازه‌گیری عمق آب استفاده می‌کنند. شاغول واژه‌ای فارسی است که به عربی نیز راه یافته‌است شاغول توسط ابوریحان بیرونی ساخته شده.^[۲]

شاغول دارای انواع گوناگون است:

• شاغول لیزری
• شاغول سنتی

• سونار

این یک مقالهٔ خرد مرتبط با معماری است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.