ششی ماعیبرع - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

شِشی ماعیبرع فرعونی در دودمان پانزدهم مصر باستان است که در دوره پر تنش دوم میانی فرمانروایی می‌کرد. معنای نام تاجی او ماعیبرع، «بینش، قلب رع است» می‌باشد.

جایگاه

[ویرایش]

با آنکه او اغلب به عنوان بنیان‌گذار دودمان پانزدهم شناخته می‌شود، این نظریه می‌تواند نادرست باشد چرا که دو شاه هیکسوس آغازین این دودمان سکیرهار و خیان از لقب هکا-خواست (هِ خَ سِ) برای نامیدن خود بهره می‌گرفتند. خیان تنها پس از نیمهٔ فرمانرواییش نام نخست برای خود گزید؛ کاری که توسط جانشینش آپوفیس نیز دنبال شد. این در حالی است که در مهرهای ششی نام او همواره به همراه نام نخست به کار می‌رفته. مصرشناس دانمارکی کیم ریهولت بر این باور است که ششی می‌بایست شاهی از فرمانروایان آسیایی دودمان چهاردهم بوده باشد.

بخشی از پاپیروس تورین که به شاهان این دوره می‌پردازد به سختی آسیب دیده و جایگاه دقیق ششی و طول فرمانروایی او نامشخص است.

منابع

[ویرایش]
  • K.S.B. Ryholt (۱۹۹۷)، The Political Situation in Egypt during the Second Intermediate Period، Copenhagen: Museum Tusculanum Press

پیوند به بیرون

[ویرایش]


خطای یادکرد: خطای یادکرد: برچسب <ref> برای گروهی به نام «note» وجود دارد، اما برچسب <references group="note"/> متناظر پیدا نشد. ().