فرسب - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

فَرَسب عضو افقی نمایان در معماری باستانی است که روی سرستون‌ها و زیر افریز (حاشیه افقی کتیبه) قرار دارد.

در معماری ایران باستان سر ستون‌های چندگانه‌ای (دالی (عقابی)، گاودیس، و کله‌شیری) می‌ساختند و روی این سر ستون‌ها را با پالارها و سپس فرسب می‌پوشاندند.

به فرسب‌هایی که بار سقف را بر پایه‌ها توزیع می‌کند معمولاً نعل درگاه گفته می‌شود.

فرهنگ مصور هنرهای تجسمی نوشته پرویز مرزبان و حبیب معروف.

این یک مقالهٔ خرد مرتبط با معماری است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.