قیدار (پسر اسماعیل) - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

قیدار یکی از اسامی است که سِفر پیدایش در تَنَخ به عنوان فرزندان اسماعیل پسر ابراهیم ذکر کرده‌است.

در منابع اسلامی اینطور گفته شده که نیای سی‌ام محمد، پیامبر اسلام است. در کتاب منهاج البراعه تألیف میرزا حبیب‌الله هاشمی خویی و کتاب جلا العیون تألیف محمد باقر مجلسی نیز به همین منوال شجره قیدار را به ابراهیم و آدم نسبت داده‌اند.^[۱] در تاریخ یعقوبی آمده‌است که اسماعیل ۱۲ پسر داشت که بزرگ‌ترین آن‌ها قیدار بوده که پس از مرگ اسماعیل و دفن او در حجر، قیدار جانشین پدر شد و مردم را به توحید دعوت کرد. از آنجایی که محمد ابن عبدالله از تیره بنی هاشم از قبیله قریش است و قریش از اعراب.^[۲]

شهری به نام قیدار مرکز شهرستان خدابنده، در استان زنجان ایران واقع است که نامش را از قیدار دارد. در این شهر آرامگاهی به او منسوب است.^[۳]

در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ قیدار (پسر اسماعیل) موجود است.