همخوان لرزشی - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

لرزشی^[۱] (انگلیسی: trill) در آواشناسی تولیدی به شیوه تولید آوایی اشاره دارد که در تولید آن اندام تولیدی فعال به صورت ارتعاش، بست و رهش را به‌طور مکرر انجام می‌دهد. برای مثال <rr> در اسپانیایی معیار در واژه perro یک لرزشی لثوی است. لرزشی از زنشی به این جهت متفاوت است که در زنشی اندام گفتار فعال هنگام عبور جریان هوا تنها برای یک لحظه کوتاه بست و رهش ایجاد می‌کند، اما در لرزشی اندام گفتار فعال در جایگاه تولید باقی می‌ماند و جریان هوا موجب حرکت‌های رفت و برگشتی سریع این اندام می‌شود. ارتعاش رفت و برگشتی اندام گفتار فعال در آوای لرزشی بین دو تا سه بار رخ می‌دهد که می‌تواند تا پنج بار و در حالت مشدد بیشتر از این عدد نیز باشد. لرزشی می‌تواند با یک رفت و برگشت نیز تولید شود. چیزی که این دو را متمایز می‌کند این است که تنوع در تعداد رفت و برگشت اندام گفتار در آواهای لرزشی وجود دارد، اما در زنشی چنین تنوعی وجود ندارد.

• مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Trill consonant». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۳۱ ژوئیه ۲۰۱۵.

1. ↑ «لرزشی» [زبان‌شناسی] هم‌ارزِ «trilled, trill» مترادفِ: «مصوت» هم‌ارزِ واژهٔ بیگانه‌ای دیگر (rolled, roll)؛ منبع: گروه واژه‌گزینی. جواد میرشکاری، ویراستار. دفتر دوم. فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان. تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی. شابک ۹۶۴-۷۵۳۱-۳۷-۰ (ذیل سرواژهٔ لرزشی)