لشکرکشی کاراکالا به ایران - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

لشکرکشی کاراکالا به ایران
بخشی از جنگ‌های ایران و روم

نقشه خاور نزدیک در دوران باستان
تاریخ۲۱۶–۲۱۷ میلادی
موقعیت
نتایج

پیروزی ایران[۱][۲]

  • روم وادار به پرداخت خراج به ایران شد.
تغییرات
قلمرو
وضع موجود قبل از جنگ
طرف‌های درگیر
امپراتوری روم شاهنشاهی اشکانی
فرماندهان و رهبران
کاراکالا
ماکرینوس
اردوان چهارم
تلفات و خسارات
سنگین سنگین

لشکرکشی کاراکالا به ایران یک لشکرکشی ناموفق امپراتوری روم به رهبری کاراکالا به ایران اشکانی در سال ۲۱۶ و ۲۱۷ میلادی بود. این جنگ اوج دوره‌ای چهارساله بود که کاراکالا لشکرکشی‌های گسترده طولانی را در اروپای مرکزی و شرقی و خاور نزدیک دنبال کرد، که همچنین اوج بی‌توجهی کاراکالا به امور اداری نیز بود.[۳] وی پس از مداخله برای سرنگونی حاکمان در پادشاهی‌های دست‌نشانده همسایه ایران، در سال ۲۱۶ به بهانه رد پیشنهاد ازدواج دختر نابالغ اردوان پنجم، به ایران حمله کرد. نیروهای وی پیش از عقب‌نشینی به آسیای صغیر، که کاراکالا در آوریل ۲۱۷ در آنجا کشته شد، در مناطق شمالی شاهنشاهی اشکانی یک لشکرکشی را انجام دادند. جنگ در سال بعد پس از پیروزی اشکانیان در نبرد نصیبین پایان یافت و با پرداخت مبلغ هنگفتی غرامت جنگی به اشکانیان از طرف روم همراه بود.

منابع

[ویرایش]
  1. Sampson, Gareth C. (2008). The Defeat of Rome: Crassus, Carrhae and the Invasion of the East (به انگلیسی). Pen & Sword Military. p. 179. ISBN 978-1-84415-676-4.
  2. Encyclopaedia Iranica "In fact, Caracalla does not seem to have reached even as far as Media, which was probably his objective"
  3. Scott, Andrew G. (2008). Change and Discontinuity Within the Severan Dynasty: The Case of Macrinus. ProQuest. pp. 25–26. ISBN 978-0-549-89041-6.