خاندان اسپندیار - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

خاندان اسپندیار یا اسفندیار (به پارسی میانه: 𐭮𐭯𐭭𐭣𐭩𐭲^[۱])؛ یکی از هفت خاندان ممتاز در دوره شاهنشاهی ساسانی بود.^[۲] این خاندان هم همچون خاندان مهران در ری نشیمن داشت. که همین موضوع باعث شده تا تئودور نلدکه این خاندان و خاندان مهران را یکسان در نظر بگیرد. این خاندان، ادعا داشتند که از نژاد اسفندیار، پسر گشتاسپ بودند که زرتشت در دوران او ظهور کرد و از نخستین گروندگان به این دین بود و در گسترش این دین تلاش بسیار کرد. شاهین بهمن‌زادگان از نامدارترین کسان این خاندان بود که در دوره خسرو پرویز، یکی از سپهبدهای ایران بود و پیروزی‌های بسیاری به‌دست‌آورد.

طبری ریشهٔ این خاندان‌ها را به شاه گشتاسپ کیانی برمی‌گرداند.^[۳] از این میان، سه خاندان را به لقب الفهلوی (پهلوی، پارتی) می‌خواند. یکی خاندان کارن در دماوند، دیگری خاندان سورن در سیستان و سوم خاندان اسفندیار در ری. از آنجا که طبری نامی از خاندان مهران، یکی از هفت خاندان، که در ری بوده، نمی‌برد، احتمالاً اسفندیار همان مهران است.^[۴] مهرنرسه وزیر بزرگ یزدگرد یکم، بهرام پنجم و یزدگرد دوم، که به ساختن چندین آتشگاه و کاخ شناخته شده‌است، همگی از دودمان اسفندیار هستند. از دیگر چهره‌های بزرگ این خاندان می‌توان از پسر مهرنرسه یعنی زروان‌داد، آموزگار بزرگ مذهبی (هیربدانْ هیربد) در زمان بهرام پنجم، و نیز ماه‌آذر گشنسپ، مسئول کارهای مالی در زمان بهرام پنجم، و کارداریگان، فرماندهِ ارتش (ارتشتاران سالار)، نام برد.

• هفت خاندان پارتی
• خاندان کارن
• خاندان سورن
• خاندان مهران
• خاندان زیک
• خاندان وراز
• خاندان اسپهبد

• House of Spandiyadh. (2016, January 3). In Wikipedia, The Free Encyclopedia. Retrieved 01:40, January 9, 2016, from
• https://en.wikipedia.org/w/index.php?title=House_of_Spandiyadh&oldid=698026366

این یک مقالهٔ خرد ایران باستان است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.