مسیحیت ارتدکس شرقی - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

مسیحیت ارتدکس شرقی (انگلیسی: Eastern Orthodox Christianity یا Eastern Orthodoxy) یکی از سه فرقه مسیحیت خلقیدونی در کنار کاتولیسیسم و پروتستانتیسم است.[۱][۲]

'ارتدکس شرقی' که با نام‌های مسیحیت ارتدکس شرقی یا مسیحیت بیزانسی نیز شناخته می‌شود،[۳] یکی از سه شاخه اصلی مسیحیت کلسدونی است که در کنار کاتولیک و پروتستان قرار دارد.[۱][۴]

مانند پنتارشی در هزار سال اول میلادی، کلیسای ارتدکس شرقی قانونی به شاخه‌های کلیساهای مستقل تقسیم شده است که از یکدیگر مستقل هستند. در قرن بیست و یکم، تعداد کلیساهای مستقل ارتدکس اصلی هفده است؛ همچنین کلیساهای مستقلی وجود دارند که توسط کلیساهای اصلی به رسمیت شناخته نشده‌اند. کلیساهای مستقل، رئیس کلیسای خود را انتخاب می‌کنند. این کلیساها می‌توانند بر کلیساهای دیگر که برخی از آن‌ها وضعیت خودمختار دارند، دارای حوزه قضایی (اختیارات) باشند؛ وضعیت خودمختار به این معناست که از نظر مدیریتی مستقل‌تر از استان‌های کلیسایی معمول هستند.

بسیاری از این حوزه‌های قضایی با قلمرو یک یا چند کشور مدرن مطابقت دارند؛ به‌عنوان مثال پاتریارک مسکو با روسیه و برخی کشورهای پساشوروی مطابقت دارد.[۵] این حوزه‌ها همچنین می‌توانند شامل متروپولیس‌ها، اسقف‌نشین‌ها، جماعت‌ها، صومعه‌ها یا مناطق دورافتاده باشند که ممکن است خارج از کشوری که رئیس کلیسا در آن اقامت دارد، قرار گیرند (مانند پاتریارک جهانی قسطنطنیه که حوزه قضایی قانونی آن تا حدودی در شمال یونان و شرق قرار دارد)؛ گاهی نیز حوزه‌ها همپوشانی دارند (مانند مورد مولداوی که حوزه‌های قضایی پاتریارک‌های بخارست و مسکو در آن همپوشانی دارند).

گسترش ارتدکس شرقی از مدیترانه شرقی و در چارچوب فرهنگ یونانی بیزانس آغاز شد.[۳] جوامع ارتدکس شرقی دیدگاه‌ها، آموزش‌ها و آیین‌های مشابهی دارند و به کلیساهای خود به‌عنوان بخشی از یک کلیسا نگاه می‌کنند. پیروان مسیحیت ارتدکس شرقی سال خود را بر اساس تقویم عبادی کلیسای ارتدکس شرقی تنظیم می‌کنند. ارتدکس شرقی بر این باور است که روح‌القدس از خداوند پدر سرچشمه می‌گیرد و افزوده شدن عبارت فیلیوکه ("و خداوند پسر") به اعتقادنامه نیقیه توسط کلیسای لاتین که پیش‌تر ارتدکس بوده است را رد می‌کند، چرا که این تغییر بدون برگزاری شورایی رسمی انجام شده است.[۶]

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. ۱٫۰ ۱٫۱ McAuliffe, Garrett (2008). Culturally Alert Counseling: A Comprehensive Introduction (به انگلیسی). SAGE Publishing. p. 532. ISBN 978-1-4129-1006-4. About one-third of the world's population is considered Christian and can be divided into three main branches: (1) Roman Catholicism (the largest coherent group, representing over one billion baptized members); (2) Orthodox Christianity (including Eastern Orthodoxy and Oriental Orthodoxy); and (3) Protestantism (comprising many denominations and schools of thought, including Anglicanism, Reformed, Presbyterianism, Lutheranism, Methodism, Evangelicalism, and Pentecostalism). خطای یادکرد: برچسب <ref> نامعتبر؛ نام «McAuliffe2008» چندین بار با محتوای متفاوت تعریف شده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
  2. Mirola, William; Monahan, Susanne C. (2016). Religion Matters: What Sociology Teaches Us About Religion In Our World (به انگلیسی). Routledge. ISBN 978-1-317-34451-3. Orthodox Churches represent one of the three major branches of Christianity, along with Roman Catholicism and Protestantism.
  3. ۳٫۰ ۳٫۱ Holt, Andrew (2012) [2011]. "Byzantine Christianity". The Encyclopedia of Christian Civilization. چیشستر، ساسکس غربی: وایلی-بلک‌ول. doi:10.1002/9780470670606.wbecc0212. ISBN 9780470670606. مسیحیت بیزانسی در امپراتوری بیزانس (امپراتوری روم شرقی) پدید آمد و به موازات شکل‌گیری دولت بیزانس تکامل یافت. این شکل از مسیحیت شرقی در طول قرون وسطی غالب بود و در این دوران سامانهٔ الاهیاتی پیچیده‌ای همراه با مناسک معنوی ویژه خود توسعه داد. سرنوشت مسیحیت بیزانسی تا حد زیادی به امپراتوری بیزانس گره خورده بود، زیرا با گسترش و افزایش نفوذ امپراتوری، این ایمان نیز گسترش می‌یافت. [...] با اینکه امپراتوری در نهایت سقوط کرد، بسیاری از مظاهر مسیحیت بیزانسی در کلیساهای ارتدکس شرقی مدرن باقی مانده است.
  4. Mirola, William; Monahan, Susanne C. (2016). Religion Matters: What Sociology Teaches Us About Religion In Our World. لندن و نیویورک: راتلج. ISBN 978-1-317-34451-3. کلیساهای ارتدکس یکی از سه شاخه اصلی مسیحیت هستند، در کنار کاتولیسیزم رومی و پروتستانتیزم.
  5. Richters, Katja. The Post-Soviet Russian Orthodox Church: Politics, Culture and Greater Russia (2014)
  6. Fr. Lawrence Farley (11 July 2012). "The Filioque Clause". Orthodox Church in America. Archived from the original on 26 October 2015. Retrieved 8 March 2022.

پیوند به بیرون

[ویرایش]