کهکشان مثلث - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

کهکشان سه‌تکه
تصویری از کهکشان مثلث
اطلاعات رصدی
صورت فلکیسه‌سو
بُعد01h 33m 50.9s[۱]
مِیل‏ 36″ 39′ ‎+30°[۱]
انتقال به سرخ-۰٫۰۰۰۵۹۷
فاصله۲٫۸۱ میلیون سال نوری
قدر ظاهری (V)۶٫۲۷
ویژگی‌ها
اندازه۷۰٫۸ × ۴۱٫۷ moa[۱]
نام‌های دیگر
NGC 0598,[۱] MCG +05-04-069,[۱] 1ES 0131+303,[۱] RX J0133.8+3039,[۱] PGC 005818[۱]

کهکشان مثلث (به انگلیسی: Triangulum Galaxy) یا کهکشان سه‌گوش یا مسیه ۳۳ یا ان‌جی‌سی ۵۹۸ یک کهکشان مارپیچی در صورت فلکی سه‌سو است.[۲]

سومین کهکشان بزرگ مارپیچی آن هم در میان کهکشان‌های گروه مرکزی، کهکشان مثلث است که نسبت به کهکشان آندرومدا و راه شیری بسیار کوچک‌تر است. این کهکشان که حدود ۳ میلیون سال نوری با زمین فاصله دارد در آسمان زمین در فاصله بسیار نزدیکی به آندرومدا قرار دارد. به طوری که دانشمندان گمان می‌کردند که شاید این کهکشان یکی دیگر از اقمار کهکشان آندرومدا بعد از مسیه ۱۱۰ و مسیه ۳۲ باشد. با وجود فاصله نسبی به زمین و فشردگی این کهکشان از روی زمین کهکشان مثلث کم سو و محو و مات به نظر می‌آید. دلیل این امر این است که حدود ۱۰ ٪ ستاره‌های کهکشان راه شیری در راستای دید ما نسبت به کهکشان واقع شدند و نور همین تعداد ستاره باعث شده که نور کهکشان پراکنده شده و به‌طور متمرکز به زمین نمی‌رسند.

این کهکشان سومین کهکشان بزرگ در گروه محلی است و ۵۰۰۰۰ سال نوری قطر دارد. کهکشان مثلث دورترین جسمی است که می‌توان آن را با چشمان غیرمسلح رصد کرد[۳] و تخمین زده می‌شود حدود ۴۰ میلیارد ستاره در آن قرار دارند. در حالی که این رقم برای کهکشان راه شیری ۲۰۰ میلیارد و برای کهکشان آندرومدا ۴۰۰میلیارد ستاره است.[۴] در این کهکشان ستاره زایی شدیدی در جریان است بنابراین نواحی تازه زا و متراکمی در این کهکشان یافت می‌شود. در ضمن سحابی ان جی سی ۶۰۴ که دومین رتبه را در بزرگی و عظمت در بین سحابی‌های ستاره زا را کسب کرده و جرمی معادل ۴۰ برابر سحابی شکار چی و ۶۰۰ برابر این سحابی درخشندگی دارد.[۵][۶][۷]

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ ۱٫۴ ۱٫۵ ۱٫۶ ۱٫۷ ۱٫۸ NASA/IPAC Extragalactic Database (به انگلیسی) (Results for NGC 598 ed.) Retrieved on 2006-12-01.
  2. S. J. O'Meara (1998), The Messier Objects (به انگلیسی), Cambridge: Cambridge University
  3. Ryden, Barbara; Peterson, Bradley M. (2009). Foundations of Astrophysics. New York: Pearson Addison-Wesley. p. 471. ISBN 9780321595584.
  4. "Milky Way's twin caught dismembering neighbour". New Scientist. Retrieved 2012-07-31.
  5. van der Marel, Roeland P.; et al. (July 2012). "The M31 Velocity Vector. III. Future Milky Way-M31-M33 Orbital Evolution, Merging, and Fate of the Sun". The Astrophysical Journal. 753 (1): 9. arXiv:1205.6865. Bibcode:2012ApJ...753....9V. doi:10.1088/0004-637X/753/1/9. S2CID 53071454.
  6. van der Marel, Roeland P.; et al. (7 February 2019). "First Gaia Dynamics of the Andromeda System: DR2 Proper Motions, Orbits, and Rotation of M31 and M33". The Astrophysical Journal. 872 (1): 24. arXiv:1805.04079. Bibcode:2019ApJ...872...24V. doi:10.3847/1538-4357/ab001b. S2CID 119011033.
  7. Putman, M. E.; et al. (October 2009). "The Disruption and Fueling of M33". The Astrophysical Journal. 703 (2): 1486–1501. arXiv:0812.3093. Bibcode:2009ApJ...703.1486P. doi:10.1088/0004-637X/703/2/1486. S2CID 119310259.

پیوند به بیرون

[ویرایش]