منصور یکم - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

منصور یکم
امیر سامانی
نشان سیمین منصور یکم، ضرب بخارا. روی نشان به فارسی میانه و خط پهلوی آمده: «خْوَرَّهْ اَپزوت شاهانشاه (شاهنشاه فر افزود)».
سلطنت	۳۵۰-۳۶۵ (قمری)
پیشین	عبدالملک یکم
جانشین	نوح دوم
درگذشته	۱۱ شوال ۳۶۵ (قمری) ۱۳ ژوئن ۹۷۶ (میلادی)
همسران	کتایون خاتون رافعه خاتون صفیه خاتون
نام کامل ابو صالح منصور بن نوح
دودمان	سامانی
پدر	نوح یکم

منصور یکم سامانی (ابوصالح منصور بن نوح) مشهور به امیر سدید (۳۶۵ – ۳۵۰ ه‍. ق) از امیران سامانی بود.

منصور یکم، جانشین عبدالملک، در طی فرمانروایی پانزده ساله‌اش ٬به سنّت پیشینیان خود به پشتیبانی و پروردن دانشوران و شاعران و مفسران همت گماشت. به فرمان این امیر، که به تفسیر راغب بود، ابوعلی محمّد بن عبدالله، از سال ۳۵۲ هجری به ترجمه تاریخ الامم و الملوک طبری مبادرت کرد. وی، در ضمن ترجمه، مطالبی را از اصل عربی حذف کرد و از کتب و منابع مطالبی نیز بر آن افزود. از این رو، این کتاب از صورت ترجمه بیرون آمد و رنگ و شکل تألیف به خود گرفت و به تاریخ بلعمی نام‌ور گشت. هم‌زمان با همان تاریخی که تاریخ طبری به فارسی برگردانده شد، به امر منصور یکم، گروهی از دانشوران اقدام به ترجمه جامع البیان فی التفسیرالقرآن به زبان پارسی کردند. از وجوه اهمیّت این کتاب، یکی عظمت آن و دیگری اشتمال آن است بر مقدار فراوانی» از واژگان و مفردات فارسی که در برابر ترجمه مفردات و ترکیبات قرآن آورده شده‌است.^[۱]

• ABŪ ṢĀLEḤ MANṢŪR (I) NŪḤ – Encyclopaedia Iranica