مکتب نوفیثاغورسی - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

مکتب نوفیثاغورسی (Neopythagoreanism) مکتبی برای احیای آموزه‌های مکتب فیثاغوری بود که در قرن‌های اول و دوم میلادی برجسته شده بود.

این مکتب تلاشی بود برای معرفی یک عنصر مذهبی به فلسفه یونان، پرستیدن خدا با یک زندگی زاهدانه و نادیده گرفتن لذات جسمانی و تمام انگیزه‌های مبنی بر لذات جسمانی، برای پاک کردن روح.^[۱]

• مکتب فیثاغوری