میریوسین - ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
میریوسین | |
---|---|
2-Amino-34-dihydroxy-2-(hydroxymethyl)-14-oxoicos-6-enoic acid | |
شناساگرها | |
شماره ثبت سیایاس | 35891-70-4 |
پابکم | 6438394 (6E) , 301119 () |
کماسپایدر | 4942874 (2S,3R,4R,6E) , 11654743 (6E) , 266093 () , 21467337 (3S,4S,6E) |
شمارهٔ یواِن | 2811 |
KEGG | C19914 |
ChEBI | CHEBI:183131 |
ChEMBL | CHEMBL55076 |
شمارهٔ آرتیئیسیاس | JX3890000 |
5113331 | |
جیمول-تصاویر سه بعدی | Image 1 Image 2 |
| |
| |
خصوصیات | |
فرمول مولکولی | C21H39NO6 |
جرم مولی | 401.54 g/mol |
به استثنای جایی که اشاره شدهاست در غیر این صورت، دادهها برای مواد به وضعیت استانداردشان داده شدهاند (در 25 °C (۷۷ °F)، ۱۰۰ kPa) | |
(بررسی) (چیست: / ؟) | |
Infobox references | |
|
میریوسین (به انگلیسی: Myriocin) با فرمول شیمیایی C۲۱H۳۹NO۶ یک هیدروکسی اسید با شناسه پابکم ۶۴۳۸۳۹۴ است. میریوسین به عنوان یک اسید آمینه آتیپیک از قارچها جدا شده و خواص آنتیبیوتیکی دارد.
جستارهای وابسته
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- «IUPAC GOLD BOOK». دریافتشده در ۱۸ مارس ۲۰۱۲.