می‌فلاور - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

کشتی می‌فلاور (به انگلیسی: Mayflower) کشتی مسافرتی بود که در سال ۱۶۲۰ میلادی ساخته شد و موجب نخستین مهاجرت انگلیسی‌ها به دنیای جدید شد. در این مهاجرت تاریخی، تعداد ۱۰۲ مهاجر در دو دسته در کشتی حاضر بودند که شامل جدایی طلبان هلندی و تعداد بیشتری از مهاجرانِ گروه‌هایِ تا حد زیادی غیر مذهبی از لندن می‌شد. این مسافرت تبدیل به نماد فرهنگی آمریکایی‌ها و به عنوان نخستین رویداد مهم در حافظه تاریخی‌شان ثبت شده‌است. داستانی تراژیک که در تاریخِ آمریکا نمادی از زندگی در سرزمین‌های خشن بر جدید است. نقطهٔ اوج این داستان در پیمان می‌فلاور آشکار است که به عنوان نخستین سند حکومتی مردمان اروپایی در سرزمین‌های جدید و از بزرگ‌ترین لحظات در تاریخ آمریکا است.

منابع

[ویرایش]
نقاشی کشتی می‌فلاور توسط ویلیام هالسال (۱۸۸۲)
پیشینه
مالک
نام: Mayflower
مالک: کریستوفر جونز (یک چهارم کشتی)
کاربر: کریستوفر جونز
مسیر: مسیرهای مختلف، اما معروف‌ترین مسیر: ساوت‌همپتون به آمریکا
اولین سفر: پیش از ۱۶۰۹
خروج از خدمت: ۱۶۲۲–۱۶۲۴
سرنوشت: احتمالاً در سال ۱۶۲۴ توسط کشتی سازان رودرهاید متلاشی شده‌است.
مشخصات اصلی
کلاس و نوع: Dutch cargo fluyt
گنجایش: +۱۸۰ تن
درازا: ۲۴ تا ۲۷/۵ متر عرشه و مجموعاً ۳۰ تا ۳۳/۵ متر
عرشه‌ها: حدود ۴
پیشرانه: باد
ظرفیت: نامشخص، اما در مجموع ۱۳۵ نفر را در سفری تاریخی به پلیموت با خود حمل کرد.
خدمه: ۳۶–۵۰