نینموگ - ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
نینموگ | |
---|---|
الهه صنعتگری و تولد | |
عضوی از شاشوراتو | |
مرکز فرهنگی غالب | کیسیگا، اداب |
نماد | اسکنه طلایی، منقاش نقرهای، تیغه ابسیدین |
اطلاعات شخصی | |
همسر | |
فرزندان | لوما |
نینموگ یا Ninmuga[۱] الههای بینالنهرینی بود.
شخصیت
[ویرایش]نینموگ با صنعتگری و تولد در ارتباط بود.[۲]
این نظر مطرح شده که در دورههای متاخر، نینموگ تبدیل به خدایی مذکری شد.[۳]
پرستش
[ویرایش]نینموگ از همان فهرست خدایان دوره آغازین دودمانی که در فارا (شوروپاک) به دست آمده، گواهی شده است؛ نام او پیش از نیشار آمده است.[۴] شواهدی وجود دارد که او در این شهر به شکل گستردهای پرستش میشد.[۵]
ارتباط با سایر خدایان
[ویرایش]همسر نینموگ، ایشوم بود و در دوره بابلی باستان، برای اولین بار این نقش را به عهده دارد.[۳]
اساطیر
[ویرایش]نینموگ در اسطوره انکی و نینماه، یکی از هفت یاریدهندهگان الههٔ نامبخش است و در جایگاه الههٔ تولد توصیف میشود.[۶] شش عضو دیگر این گروه عبارتند از: نینیما، شوزیانا، نینشار، نینمادا، مومودو و نینیگینا.[۷] چنین تصور میشود که نقش نینموگ در این اسطوره ممکن است دلیل آن باشد که در یک متنِ تنها (eršemma)، او همتراز با نینهورساگ، دینگیرماه و لیسین شده است.[۸] دستیاران نینماه را میتوان مجموعا شاسوراتو نامید.[۹][۱۰] این واژه از šassūru («زهدان») مشتق شده استکه وامواژهای سومری در زبان اکدی است.[۱۱] در یک فهرست خدای اوگاریتی، آنها همتراز هوتنا و هوتلورایِ هوری و کوثراتِ محلی در نظر گرفته میشوند.[۱۱] گروه دوم در ماری نیز شناخته شده بودند و با نام کوشَراتوم شناخته میشدند.[۱۱] نام آنها از ریشهٔ سامیِ کشر («ماهر بودن») مشتق شده است.[۱۱]
نینموگ همچنین در اسطوره انکی و نظم جهانی ظاهر میشود. وقتی اینانا از عدم تخصیص قلمرو به خود، شکایت میکند، او را در کنار آرورو، نانشه، نیسابا و نینیسینا به عنوان الهههایی که مناطق خاصی از نفوذ را از انکی دریافت کردهاند، یاد میکند.[۱۲] آنچه که نصیب نینموگ شده با عنوان مقام تیبیر کالاما اعلام شده است.[۱۳]
پانویس
[ویرایش]- ↑ Marchesi 2006, p. 59.
- ↑ Asher-Greve & Westenholz 2013, p. 222.
- ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ Asher-Greve & Westenholz 2013, p. 55.
- ↑ Cavigneaux & Krebernik 1998a, p. 471.
- ↑ Asher-Greve & Westenholz 2013, p. 58.
- ↑ Lambert 2013, p. 506.
- ↑ Lambert 2013, p. 337.
- ↑ Cavigneaux & Krebernik 1998a, p. 472.
- ↑ Stol 2000, pp. 80-82.
- ↑ Archi 2013, p. 19.
- ↑ ۱۱٫۰ ۱۱٫۱ ۱۱٫۲ ۱۱٫۳ Archi 2013, p. 14.
- ↑ Vanstiphout 1997, p. 118.
- ↑ Vanstiphout 1997, p. 126.
منابع
[ویرایش]- Archi, Alfonso (2013). "The Anatolian Fate-Goddesses and their Different Traditions". Diversity and Standardization. De Gruyter. doi:10.1524/9783050057576.1.
- Asher-Greve, Julia M.; Westenholz, Joan G. (2013). Goddesses in Context: On Divine Powers, Roles, Relationships and Gender in Mesopotamian Textual and Visual Sources (PDF). ISBN 978-3-7278-1738-0.
- Cavigneaux, Antoine; Krebernik, Manfred (1998), "NIN-ĝa'uga", Reallexikon der Assyriologie (به آلمانی), retrieved 2022-05-13
- Cavigneaux, Antoine; Krebernik, Manfred (1998a), "Nin-muga, Nin-zed, Nin-zadim?", Reallexikon der Assyriologie (به آلمانی), retrieved 2022-05-13
- Edzard, Dietz-Otto (1980), "Išum", Reallexikon der Assyriologie (به آلمانی), retrieved 2022-05-13
- Krebernik, Manfred (1997), "Meme(-šaga)", Reallexikon der Assyriologie (به آلمانی), retrieved 2022-05-13
- Lambert, Wilfred G. (2013). Babylonian creation myths. Winona Lake, Indiana: Eisenbrauns. ISBN 978-1-57506-861-9. OCLC 861537250.
- Marchesi, Gianni (2006). LUMMA in the onomasticon and literature of Ancient Mesopotamia. Padova: S.A.R.G.O.N. Ed. e Libr. ISBN 978-88-901286-4-6. OCLC 237144973.
- Röllig, Wolfgang (1980), "Kisiga, Kissik", Reallexikon der Assyriologie (به آلمانی), retrieved 2022-05-13
- Stol, Marten (2000). Birth in Babylonia and the Bible: Its Mediterranean Setting. Cuneiform Monographs. Brill Styx. ISBN 978-90-72371-89-8. Retrieved 2022-07-24.
- Such-Gutiérrez, Marcos (2005). "Untersuchungen zum Pantheon von Adab im 3. Jt". Archiv für Orientforschung (به آلمانی). Archiv für Orientforschung (AfO)/Institut für Orientalistik. 51: 1–44. ISSN 0066-6440. JSTOR 41670228. Retrieved 2022-05-13.
- Vanstiphout, Herman L. J. (1997). "Why did Enki Organize the World?". In Finkel, I. L.; Geller, M. J. (eds.). Sumerian Gods and their Representations. ISBN 978-90-56-93005-9.
- Veenhof, Klaas R. (2018). "The Family God in Old Babylonian and Especially in Old Assyrian Sources". Revue d'assyriologie et d'archéologie orientale (112): 49–90. ISSN 0373-6032. Retrieved 2022-05-13.
- Weiershäuser, Frauke (2010). "Weiser Išum, der du den Göttern vorangehst". Von Göttern und Menschen (به آلمانی). BRILL. pp. 351–376. doi:10.1163/9789004187474_019.