پرهیز بانو بیگم - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

پرهز بانو بیگم (۲۱ اوت ۱۶۱۱ - حدود ۱۶۷۵) یک شاهدخت و نخستین فرزند شاه جهان، امپراتور گورکانی هند، از همسر اولش، قندهاری بیگم بود. وی همچنین خواهر بزرگ ناتنی اورنگ‌زیب، جانشین پدرش و ششمین امپراتور گورکانی، بود.

پرهیز در ۲۱ اوت ۱۶۱۱ در آگره از شاهزاده خرم (شاه جهان آینده) و همسر اولش قندهاری بیگم زاده شد. پدربزرگ پدری او، جهانگیرشاه، او را پرهیز بیگم نام گذاشت.^[۱] با این حال، در مآثر عالمگیری، از او به عنوان پرهنر بانو بیگم نام برده می‌شود.^[۲] پدرش، شاهزاده خرم، پسر سوم جهانگیرشاه بود و مادرش، قندهاری بیگم، شاهدخت دودمان برجسته صفوی ایران و دختر سلطان مظفرحسین میرزای صفوی، نبیرهٔ شاه اسماعیل اول، بود.^[۳]

پرهیز نخستین فرزند شاه جهان و دختر بزرگ او بود و مادر مادربزرگ ناتنی‌اش، رقیه سلطان بیگم، که همسر اصلی اکبر کبیر بود، او را به دنیا آورد.^[۴] او پدرش، شاه جهان، را نیز به دنیا آورده بود.^[۵]

اگرچه مادر پرهیز بیگم همسر مورد علاقه شاه جهان نبود، با این وجود، پدرش او را دوست داشت. به اندازه‌ای که در بستر مرگ با جدیت از دخترش جهان‌آرا بیگم (دختر بزرگ او از ممتاز محل) خواسته بود تا از پرهیز مراقبت کند. او همچنین برادر ناتنی کوچکترش، اورنگ‌زیب را دوست داشت و از او مراقبت می‌کرد.^[۲]