کردهای بریتانیا - ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
کل جمعیت | |
---|---|
حدود ۵۰٬۰۰۰ نفر (۲۰۱۱) | |
مناطق با جمعیت چشمگیر | |
لندن، بیرمنگام، منچستر، گلاسگو | |
زبانها | |
انگلیسی، کردی (همچنین: ترکی، عربی، فارسی، سریانی) | |
دین | |
اسلام (اکثریت سنی، اقلیت علویان (ترکیه)), مزدیسنا ایزدی، و تعداد قابل توجهی اهل حق، مسیحی | |
قومیتهای وابسته | |
مردمان ایرانی |
کردهای بریتانیا (انگلیسی:Kurds in the Great Britain) (کردی:Kurdên li Brîtanya کوردانی بریتانیا) مردم کرد متولد بریتانیا یا مهاجرتکننده به این کشور هستند.
تاریخچه
[ویرایش]حضور کردها در بریتانیا به دهه ۱۹۸۰ میلادی بازمیگردد.[۱] بیشتر آنها از مناطق کردنشین(عراق، ترکیه، ایران، ارمنستان و سوریه) که در آن جا زیر فشار برای سرکوب زبان و فرهنگشان بودند، به بریتانیا آمدند.[۲]
افراد نامدار
[ویرایش]- کوچر بیرکار: ریاضیدان و استاد دانشگاه کمبریج (مریوانی)
- هوزان محمود: فعال ضد جنگ و حقوق زنان (بغدادی)
- لورنس شهلایی: قویترین مرد انگلستان (کرمانشاهی)
پانویس
[ویرایش]- ↑ "To whom do I turn when I am invisible?: The experience of Kurdish workers who have problems at work?" (PDF). London Metropolitan University. Archived from the original (PDF) on 6 July 2010. Retrieved 4 December 2009.
- ↑ "Recording Kurdish history in London". Untold London. 9 March 2006. Archived from the original on 5 July 2008. Retrieved 29 December 2008.