کلاه نمدی - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

کلاه نمدی پارسی کلاهی است که مردان فارس تبار مردم ایران تا دوران قاجار برسر میگذاشتند،باصریها (همان پاسارگادی که عربی شده آن (باصری) است)ومردان قشقایی با طرحی شبیه کلاه مردان سلجوقی و تاج کیانی به سر می کنند. (و برخی دیگر از اقوام ایرانی) نَمَدِ این کلاه تهیه شده از پشم گوسفند است، که با ایجاد فشار، حرارت و رطوبت و قرار دادن در قالب درست می‌شود. کلاه نمدی در اندازه‌های مختلف و در رنگ‌های متنوع (بسته به فرهنگ هر قوم، ایل و طایفه) درست می‌شود.^[۱]

کلاه نمدی ریشه در ایران باستان و برخی از تمدنهای همجوار ایران دارد.^[۲] قدیمی‌ترین نقش برجسته از کلاه نمدی مربوط به آنوبانی‌نی پادشاه لولوبی‌ها در سرپل ذهاب در استان کرمانشاه است. این نقش برجسته که حاکم لولوبی‌ها را با کلاه نمدی نشان می‌دهد قدمتی نزدیک به ۵۰۰۰ سال دارد. همچنین، در نقش‌برجستهٔ هومبان-هلتش-سوم آخرین پادشاه ایلامی این کلاه گرد نمدی مشاهده شده‌است. در نقوش برجسته تخت جمشید مردان قوم ماد با کلاه نمدی گِرد به تصویر کشیده شده‌اند.^[۳]

کلاه نمدی طرح‌های مختلفی دارد.هنر نمد مالی اصفهان ثبت جهانی شده و از این طرح‌ها می‌توان به کلاه نمدی نیمه گِرد متوسط (مرسوم در میان مردم فارس تبار ([پارسی]) و برخی از طوایف کُرد زبان استان کرمانشاه)، نوک تیز کوتاه و کلاه نمدی کج (مرسوم در میان ایل زنگنه)، کلاه نمدی با طرح تاج ساسانی (مرسوم در بین قشقایی‌ها و ایل شاهسوند)، کلاه نمدی بلند (مرسوم در میان مردان شیراز، تهران و مناطق مرکزی ایران در پیش از تشکیل دولت مدرن در ایران)، کلاه گرد کوتاه (مرسوم در میان مردان همدان، برخی از طوایف استان کرمانشاه، مردان منطقه دیلمان، مازنی‌ها و گیلکها)^[۴] و کلاه نمدی مخروطی بلند و چین دار (مرسوم در میان ایزدیان منطقه شنگال در کشور عراق) و… اشاره کرد.^[۵]

کلاه‌های نمدی علاوه بر اینکه به لحاظ ساختار و اندازه متنوع اند، دارای رنگهای مختلف نیز می‌باشند. کلاه نمدی مشکی غالباً در میان مردان ایل بختیاری در مناطق مسجد سلیمان، چهارمحال و بختیاری و روستاهای اطراف اصفهان مرسوم است. کلاه نمدی گرد متوسط به رنگ مشکی حتی در گذشته در میان مردان ایل کلهر از ایلات کرد زبان نیز مرسوم بوده‌است. کلاه سفید و نیمه گرد با اندازه متوسط معمولاً کلاه مردان لک در استانهای کرمانشاه و لرستان بوده‌است و در گذشته مردم کرمانشاه از لکها به عنوان کلاه سفیدها یاد کرده‌اند. کلاه نمدی قهوه ای رنگ غالباً در میان مردان عشایر در استان همدان، دیلمان، مردان گلیک و مازنی مرسوم بوده‌است. رنگ کلاه مردان بوشهر، دشتستان و تنگستان، قشقایی‌ها و ممسنی‌ها نیز غالباً به رنگ کرمی و خاکستری است.^[۴] ایزدیان منطقه شنگال نیز در برخی از مراسم آیینی از کلاه مخروطی بلند و چین‌دار که قهوه‌ای‌رنگ است استفاده می‌کنند.^[۶]

فرهنگ کلاه نمدی، به اقوام و تیرهای مختلف خلاصه نمی‌شود. در گذشته و حال، استفاده از کلاه نمدی به بخشی از پوشش اعتقادی برخی از فرقه‌های تصوف هم تبدیل شده و برخی از دراویش، صوفیان و قلندران نیز از کلاه نمدی استفاده می‌کنند که بر روی کلاه نمدی متصوفه بعضاً اشعاری عرفانی و غالباً نام امام اول شیعیان نقش بسته‌است. کلاه نمدی اهل طریقت معمولاً سفید رنگ و بلند است تا سازنده کلاه بتواند نقوش، کلامها، اشعار و عنوان‌های مورد علاقهٔ درویش را روی آن بنویسد یا گل‌دوزی کند. برخی از دراویش هم از کلاه نمدی مشکی استفاده می‌کنند که برای نوشتن اشعار بر روی کلاه از رنگ طلایی و زرین استفاده می‌شود.

قطعه ای ادبی در وصف کلاه نمدی اهل تصوف:

ابوالقاسم فردوسی شاعر فارسی‌زبان ایرانی در بخش‌هایی از شاهنامه به کلاه نمدی اشاره کرده‌است:

در سوگواری رستم برای سهراب:

• کلاه شاپو
• مد در ایران
• کلاه فریژی
• کلاه لبه دار
• کلاه مالی
• کلاه ایمنی
• کلاه حصیری
• کلاه خود
• کیپا
• کلاه پنبه ای
• کلاه از سر برداشتن
• کلاه خسروی
• کلاه ایمنی موتورسیکلت
• قالب کلاه
• سمبررو
• فینه

این یک مقالهٔ خرد پوشاک است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.