کودتای اوت - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

عملیات کودتای ۱۹۹۱
August Coup/August Putsch
بخشی از انقلاب‌های ۱۹۸۹، جنگ سرد و فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی

تانک‌های کودتا در نزدیکی میدان سرخ
تاریخ۱۹–۲۱ اوت ۱۹۹۱
موقعیت
نتایج شکست کودتا ** فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی
طرف‌های درگیر
 اتحاد جماهیر شوروی
(حزب کمونیست اتحاد شوروی)
اتحاد جماهیر شوروی State Committee
نیروی زمینی شوروی * Tamanskaya Division * Kantemirovskaya Division کاگ‌ب * Alpha Group * Vympel Group حمایت از جمهوری‌های اتحاد جماهیر شوروی:[۱]
جمهوری سوسیالیستی شوروی آذربایجان
Pridnestrovian SSR[۲]
جمهوری سوسیالیستی بلاروس شوروی
جمهوری سوسیالیستی تاجیکستان شوروی
جمهوری سوسیالیستی ترکمنستان شوروی ---- LDPSU[۳]
حمایت بین‌المللی:[۴][۵][۶]
جبهه مردمی آزادی فلسطین
جبهه دمکراتیک برای آزادی فلسطین
 سودان
 عراق بعثی
لیبی لیبی
 جمهوری فدرال سوسیالیستی یوگسلاوی
 کره شمالی
 اتحاد جماهیر شوروی
(Opposition)
جمهوری شوروی فدراتیو سوسیالیستی روسیه

Government of the RSFSR * روسیه معظم * شورای وزرای روسیه در مقابل جمهوری‌های اتحاد جماهیر شوروی:[۱]
جمهوری سوسیالیستی ارمنستان شوروی
جمهوری سوسیالیستی استونی شوروی
جمهوری سوسیالیستی گرجستان شوروی
 جمهوری سوسیالیستی قزاقستان شوروی
 جمهوری سوسیالیستی قرقیزستان شوروی
جمهوری سوسیالیستی لتونی شوروی
جمهوری سوسیالیستی لیتوانی شوروی
جمهوری سوسیالیستی مولداوی شوروی
جمهوری سوسیالیستی شوروی اوکراین
 جمهوری سوسیالیستی ازبکستان شوروی ---- * ضد کمونیست‌ها * تظاهرات UNA-UNSO حمایت بین‌المللی:[۴][۶][۷]
 ایالات متحده آمریکا
 کانادا
 بریتانیا
 آلمان
 ناتو
اتحادیه اروپا اتحادیه اقتصادی اروپا

نیروهای تندرو در کادر رهبری شوروی در ۱۹۹۱ کودتای اوت را سازمان دادند و تلاش کردند گورباچف را از قدرت عزل کنند و اجازه ندهند معاهده اتحاد جدید را امضا کند. از مهم‌ترین رهبران کودتا گنادی یانایف معاون گورباچف و عضو پولیت بورو بود. در همین موقع گورباچف سه روز را (از ۱۹ اوت تا ۲۱ اوت) در حبس خانگی در یک ویلا در کریمه گذراند، و پس از آن آزاد شد و به قدرت برگشت. با این حال وی به محض بازگشت به قدرت متوجه شد که نه نهادهای قدرت اتحاد جماهیر شوروی و نه حتی روسیه به فرمان‌های او عمل نمی‌کنند و در عوض یلتسین است که قدرت دارد.

در ضمن گورباچف مجبور شد که بسیاری از اعضای دفتر سیاسی را اخراج کند و بسیاری از آنان را دستگیر کند. «گروه هشت» شامل هشت نفر رهبران کودتا بودند که دستگیر شدند. هدف گورباچف این بود که حزب کمونیست اتحاد شوروی را متحد نگاه دارد، اما آن را بیشتر به سوی سوسیال دموکراسی سوق دهد. اما تناقضات زیادی در این برنامه وجود داشت. او در عین حال از لنین تمجید می‌کرد، سیستم اجتماعی سوئد را ستایش می‌کرد و قصد داشت به زور نیروهای نظامی دولت‌های بالتیک را درون شوروی حفظ کند.

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. ۱٫۰ ۱٫۱ Ольга Васильева, «Республики во время путча» в сб.статей: «Путч. Хроника тревожных дней».// Издательство «Прогресс» , 1991. (in Russian). Accessed 14 June 2009. 17 June 2009.
  2. Solving Transnistria: Any Optimists Left? by Cristian Urse. p. 58. Available at http://se2.isn.ch/serviceengine/Files/RESSpecNet/57339/ichaptersection_singledocument/7EE8018C-AD17-44B6-8BC2-8171256A7790/en/Chapter_4.pdf
  3. a party led by the nationalist politician ولادیمیر ژیرینفسکیhttp://www.lenta.ru/lib/14159799/full.htm. Accessed 13 September 2009. Archived بایگانی‌شده در ۸ ژوئیه ۲۰۲۱ توسط Wayback Machine 16 September 2009-.
  4. ۴٫۰ ۴٫۱ Артем Кречетников. «Хроника путча: часть II» // بی‌بی‌سی
  5. Р. Г. Апресян. Народное сопротивление августовскому путчу (recuperato il 27 novembre 2010 tramite بایگانی اینترنت)
  6. ۶٫۰ ۶٫۱ خطای یادکرد: خطای یادکرد:برچسب <ref>‎ غیرمجاز؛ متنی برای یادکردهای با نام SovietCoup_Intl وارد نشده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
  7. خطای یادکرد: خطای یادکرد:برچسب <ref>‎ غیرمجاز؛ متنی برای یادکردهای با نام Gupta وارد نشده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).

پیوند به بیرون

[ویرایش]