کوپلینگ - ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
کوپلینگ (به انگلیسی: Coupling) قطعهای است که برای اتصال دو شفت به یکدیگر استفاده میشود.[۱] یکی از موارد استفاده آن در راهآهن است، هنگامی که میخواهند دو ریل را به یکدیگر متصل کنند. وظیفه این موتور انتقال قدرت، گشتاور و سرعت از یک محور به محور دیگر است.[۲]
انواع کوپلینگ
[ویرایش]- کوپلینگ صلب
- کوپلینگ انعطافپذیر
- کوپلینگ یک تکه
- کوپلینگ دو تکه
نگارخانه
[ویرایش]- یک کوپلینگ پرتو با ویژگیهای اختیاری که در آن ماشین کاری شدهاست
- افزایش تعداد سیم پیچها امکان ناهماهنگی زاویه ای بیشتر را فراهم میکند
- کوپلر میلگرد : یک نوع وصله مکانیکی میلگرد می باشد که به هنگام آرماتوربندی کاربرد دارد
منابع
[ویرایش]- ↑ John Crane. «Couplings». دریافتشده در ۷ مهر ۱۳۹۱.
- ↑ ارتقا صفحه ۲۶۵.
پیوند به بیرون
[ویرایش]- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Coupling». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۷ مهر ۱۳۹۱.