گزارش رضایت جهانی - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

Map showing happiness of countries by their score according to the 2018 World Happiness Report.

گزارش رضایت جهانی (همچنین: گزارش جهانی خرسندی، گزارش جهانی سعادت یا گزارش جهانی رضایت) از انتشارات سالانه «شبکه راهکارهای توسعه پایدار» سازمان ملل است. این گزارش شامل مقالات و رتبه‌بندی خوشبختی کشورها بر اساس بر اساس رتبه‌بندی آرای پاسخگویان از زندگی خود است،[۱] که این گزارش همچنین با عوامل مختلف زندگی مرتبط است.[۲]

با ارائه گزارش جهانی رضایت در مارس ۲۰۱۹، فنلاند دو بار پیاپی در صدر راضی‌ترین کشورهای جهان قرار گرفت.[۳][۴][۵]

تولید

[ویرایش]

گزارش جهانی رضایت توسط جان اف هلیول، ریچارد لیارد و جفری ساکس ویرایش شده‌است. نسخه ۲۰۱۷ سه ویرایشگر وابسته به آن اضافه کرد: جان-امانوئل دنوی،[۶] هایفانگ هوانگ،[۷] و شون وانگ.[۸] نویسندگان فصل‌ها عبارتند از: ریچارد وسترلین، ادوارد اف داینر، مارتین دوراند،[۹] نیکول فورتین،[۱۰] جان هال،[۱۱] والری مولر،[۱۲] و بسیاری دیگر.

تاریخچه

[ویرایش]

در ژوئیه ۲۰۱۱، مجمع عمومی سازمان ملل قطعنامه ۶۵/۳۰۹ با عنوان "رضایت: به سوی تعریف جامعی از توسعه"[۱۳] را تعریف کرد که در آن از کشورهای عضو دعوت کرده‌است تا رضایت مردم خود را بسنجند و از داده‌ها برای راهنمایی سیاست عمومی استفاده کنند. در ۲ آوریل ۲۰۱۲، این مسئله، موضوع نخستین نشست سطح عالی سازمان ملل به نام «بهزیستی و رضایت: تعریف یک پارادایم اقتصادی جدید» بود[۱۴] که به ریاست بان کی مون دبیرکل سازمان ملل و جیگمی تینلی نخست‌وزیر بوتان، کشوری که به جای تولید ناخالص داخلی ، رضایت ناخالص ملی را به عنوان شاخص اصلی توسعه خود به کار گرفته‌است، برپا شد.[۱۵]

اولین گزارش رضایت جهانی در ۱ آوریل ۲۰۱۲ به عنوان متن اساسی برای نشست سطح عالی سازمان ملل منتشر شد : بهزیستی و رضایت: تعریف یک الگوی اقتصادی جدید،[۱۶] که توجه بین‌المللی را به خود جلب کرد.[۱۷] این گزارش وضعیت رضایت در جهان، دلایل خوشبختی و بدبختی و پیامدهای سیاسی برجسته شده توسط مطالعات موردی بیان شده‌است. در سال ۲۰۱۳، دومین گزارش رضایت جهانی منتشر شد، و از آن زمان به بعد سالانه به استثناء سال ۲۰۱۴ منتشر می‌شود.[۱۸] این گزارش در ابتدا از داده‌های نظرسنجی جهانی Gallup استفاده می‌کرد. هر گزارش سالانه از طریق سایت گزارش رضایت جهانی (World Happiness Report) در دسترس عموم قرار می‌گیرد.[۱۹]

منابع

[ویرایش]
  1. ↑ Respondents are asked to think of a ladder, with the best possible life for them being a 10, and the worst possible life being a 0. They are then asked to rate their own current lives on that 0 to 10 scale. The rankings are from nationally representative samples. http://worldhappiness.report/faq/
  2. ↑ "World Happiness Report homepage".
  3. ↑ Astor, Maggie (March 14, 2018). "Want to Be Happy? Try Moving to Finland". The New York Times. Retrieved March 14, 2018.
  4. ↑ Pullella, Philip (March 14, 2018). "Finland Is World's Happiest Country, U.S. Discontent Grows: U.N. Report". U.S. News & World Report. Retrieved March 14, 2018.
  5. ↑ "World's happiest countries 2019: Finland comes top ahead of Nordic neighbours" (به انگلیسی). 20 March 2019. Retrieved 6 April 2019.
  6. ↑ "Jan-Emmanuel De Neve, Associate Professor of Economics and Strategy". University of Oxford, SAID Business School.
  7. ↑ "People Collection - Haifang Huang, Ph.D." University of Alberta.
  8. ↑ "Shun Wang, Assistant Professor at the School of Public Policy and Management, Korea Development Institute". VOX CEPR Policy Portal voxeu.org/.
  9. ↑ "Martine Durand" (PDF). OECD.org.
  10. ↑ "Nicole Fortin Professor CIFAR, SIIWB program, Senior FellowIZA, Research Fellow". University of British Columbia School of Economics economics.ubc.ca.
  11. ↑ "Jon Hall Head of Unit". UNITED NATIONS DEVELOPMENT PROGRAMME Human Development Programme.
  12. ↑ "Valerie Møller". The Pursuit of Human Well-being miqols.org.
  13. ↑ "Happiness: towards a holistic approach to development: resolution / adopted by the General Assembly". UN DAG Repository. Archived from the original on 23 اكتبر 2018. {{cite web}}: Check date values in: |archive-date= (help)
  14. ↑ "Defining a New Economic Paradigm: The Report of the High-Level Meeting on Wellbeing and Happiness". UN Sustainable Development Knowledge Platform.
  15. ↑ "GNH Survey 2010" (PDF). The Centre for Bhutan Studies. Archived from the original (PDF) on 18 March 2013. Retrieved 17 October 2013.
  16. ↑ "Defining a New Economic Paradigm: The Report of the High-Level Meeting on Wellbeing and Happiness". Sustainable Development Knowledge Platform.
  17. ↑ Helliwell, John; Layard, Richard; Sachs, Jeffrey (April 2, 2012). "World Happiness Report" (PDF). Columbia University Earth Institute. Retrieved 2014-06-29. {{cite journal}}: Cite journal requires |journal= (help)
  18. ↑ Kyu Lee (2013-09-09). "Sustainable Development Solutions Network | World Happiness Report 2013". unsdsn.org. Archived from the original on 27 November 2015. Retrieved 2014-04-25.
  19. ↑ "World Happiness Report".

پیوند به بیرون

[ویرایش]
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=گزارش_رضایت_جهانی&oldid=39313630»