گویش کردکویی - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

کردکویی
کاردمَلی
زبان بومی در ایران
استان گلستان
منطقهشهرستان کردکوی
شهرستان بندرگز
الفبای فارسی
کدهای زبان
ایزو ۳–۶۳۹

گویش کردکویی یا طبری کردکویی[۱] (به مازندرانی: کاردمَلی) که در دو شهرستان کردکوی و بندرگز استان گلستان گویش می‌شود. واژه نامه بزرگ تبری، لهجه های مختلف زبان مازندرانی را مورد بررسی قرار داده که موجب شناسایی دوازده لهجه مختلف و تفکیک آنها شده که لهجه منطقه کردکوی شامل هزارجریب شرقی، شاه‌کوه زیارت، بالاجاده، رادکان، گز شرقی،گز غربی،مجن، دیباج، چهاردانگه تا گلوگاه می باشد[۲].

محدوده جغرافیایی

[ویرایش]
نقشهٔ زبانی استان گلستان

گویش کردکویی[۳] در شهرستان کردکوی و بندرگز شامل هزار جریب شرقی، شاه کوه زیارت، بالاجاده، رادکان، گز شرقی وغربی،مجن، دیباج، چهاردانگه تا گلوگاه می باشد .[۴]

دستور زبان

[ویرایش]

ضمیر

[ویرایش]

در گویش کردکویی ضمیر سه حالت دارد: فاعلی، مفعولی و ملکی.[۵]

ضمیر ۱ مفرد ۲ مفرد ۳ مفرد ۱ جمع ۲ جمع ۳ جمع
فاعلی، شهرستان کردکوی men te ve emâ šemâ vešun
مفعولی، شهرستان کردکوی mere tere vere emâre šemâre vešunre
ملکی، شهرستان کردکوی me te/tene ve/vene ame šeme vešune

شناسه

[ویرایش]

در زبان فارسی دو دسته شناسه داریم: گذشته و حال. اما در گویش کردکویی سه دسته شناسه داریم: گذشته، حال ساده و حال التزامی.[۶] (نمونه زیر بر اساس گویش کردکوی تنظیم شده‌است)

۱. گذشته:

  • بن ماضی ساده: -baut = گفت
  • بن ماضی استمراری: -got = می‌گفت
گذشته ۱ مفرد ۲ مفرد ۳ مفرد ۱ جمع ۲ جمع ۳ جمع
شناسه embe i e embi eni ene
شناسه (پس از واکه) mbe i e mbi ni ne

۲. حال ساده:

  • بن مضارع اخباری: -go = می‌گوید
حال ساده ۱ مفرد ۲ مفرد ۳ مفرد ۱ جمع ۲ جمع ۳ جمع
شناسه eme eni ene emi enni enne
شناسه (پس از واکه) me ni ne mi nni nne

۳. حال التزامی:

  • بن مضارع التزامی: -baur = بگو
حال التزامی ۱ مفرد ۲ مفرد ۳ مفرد ۱ جمع ۲ جمع ۳ جمع
شناسه em i e im in en
شناسه (پس از واکه) m i e im in n

صرف فعل

[ویرایش]

در جدول زیر فعل گفتن (bauten) براساس گویش کردکوی در زمان‌های مختلف صرف می‌شود.[۷]

زمان/شخص ۱ مفرد ۲ مفرد ۳ مفرد ۱ جمع ۲ جمع ۳ جمع
گذشته ساده bauteme bauti baute bautemi bauteni bautene
گذشته کامل baute-bime baute-bi baute-bie baute-bimi baute-bini baute-bine
گذشته التزامی baute-bum baute-bui baute-bu baute-buim baute-buin baute-bun
گذشته التزامی کامل baute-bi-bum baute-bi-bui baute-bi-bu baute-bi-buim baute-bi-buin baute-bi-bun
گذشته استمراری goteme goti gote gotemi goteni gotene
گذشته در حال انجام davime-goteme davi-goti davie-gote davimi-gotemi davini-goteni davine-gotene
حال ساده/آینده gombe goni gone gombi gonni gonne
حال در حال انجام dareme-gombe dari-goni dare-gone daremi-gombi dareni-gonni darene-gonne
حال التزامی baurem bauri baure baurim baurin bauren
آینده xâmbe baurem xâni bauri xâne baure xâmbi baurim xânni baurin xânne bauren

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. The dictionary edited by Naṣri Ašrafi (1381 Š./2002) contains vocabulary from the dialects of ʿAbbāsābād, Āmol, Bābol, Behšahr, Katul, Kord-kuy, Nowšahr, Sāri, Qāʾem-šahr, Tonokābon, etc. (in part compared with Pahlavi)., (Prods Oktor Skjærvø), “IRAN vi. IRANIAN LANGUAGES AND SCRIPTS (2) Documentation” Encyclopædia Iranica, online edition
  2. نصری اشرافی، جهانگیر (۱۳۷۷). واژه‌نامه بزرگ تبری. به کوشش حسین صمدی، سید کاظم مداح، کریم الله قائمی، علی اصغر یوسفی نیا، محمود داوودی درزی، محمد حسن شکوری، عسکری آقاجانیان میری، جهانگیر نصری اشرفی، ابوالحسن واعظی، ناصر یداللهی، جمشید قائمی، فرهاد صابر و ناعمه پازوکی. تهران: اندیشه پرداز و خانه سبز. ص. ۳۰ جلد اول. شابک ۹۶۴۹۱۱۳۱۵۰.
  3. [https://iranicaonline.org/articles/iran-vi2-documentation = The dictionary edited by Naṣri Ašrafi (1381 Š./2002) contains vocabulary from the dialects of ʿAbbāsābād, Āmol, Bābol, Behšahr, Katul, Kord-kuy, Nowšahr, Sāri, Qāʾem-šahr, Tonokābon, etc. (in part compared with Pahlavi)
  4. واژه‌نامه بزرگ تبری، گروه پدید آورندگان به سرپرستی: جهانگیر نصراشرفی و حسین صمدی، سال 1377، جلد اول، ص 31
  5. واژه‌نامه بزرگ تبری (گویش کردکویی)، گروه پدید آورندگان به سرپرستی: جهانگیر نصراشرفی و حسین صمدی، سال 1377، جلد اول، ص 260
  6. واژه‌نامه بزرگ تبری (گویش کردکویی)، گروه پدید آورندگان به سرپرستی: جهانگیر نصراشرفی و حسین صمدی، سال 1377، جلد اول، ص 261
  7. واژه‌نامه بزرگ تبری (گویش کردکویی)، گروه پدید آورندگان به سرپرستی: جهانگیر نصراشرفی و حسین صمدی، سال 1377، جلد اول، ص 261

پیوند به بیرون

[ویرایش]