یسوکای بهادر - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

یسوکای بهادر
زاده	۱۱۳۴ (میلادی) مغولستان
درگذشته	۱۱۷۱ (میلادی) مغولستان
فرزند(ان)	تموچین(چنگیزخان مغول)

یَسوکای بهادر از رهبران بزرگ خاماگ مغول از قبایل مغول و پدر چنگیز خان، خان بزرگ و جهانگشای مغول بود. پیش از او قبایل مغول و تاتار باج‌گزار و زیر فرمان پادشاهان چین شمالی و دودمان جین بودند. او نخستین کسی بود که توانست این قبیله را از زیر این فرمانبرداری خارج کند. یسوکای برخی از قبایل مغول را به اطاعت درآورد و بعضی از طوایف تاتار را نابود ساخت. وی همچنین با پادشاه قبیلهٔ کرائیت پیمان همبستگی و برادری بست و در نبردهای میان این طوایف شرکت جست.

او برادر خونی (آندا (برادر خونی مغول)) طغرل (نسطوری) از قبیله کرائیت‌ها بود.

وی بسیار دلیر بوده‌است و با دیگر اقوام مغول از جمله تاتار و لشکر ختای بسیار جنگیده‌است. او همسرهای بسیاری از اقوام مختلف داشته‌است که بزرگ‌ترین پسر او تموچین یا همان چنگیز خان بوده‌است. هنگامی که چنگیز ۹ ساله بوده‌است پدرش فوت می‌کند.

• قبیلهٔ قیات
• طغرل (نسطوری)

• بیانی، شیرین، مغولان و حکومت ایلخانی در ایران، سازمان سمت، ۱۳۷۹.
• صفا، ذبیح‌الله، تاریخ ادبیات ایران (جلد سوم)، انتشارات فردوس

در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ یسوکای بهادر موجود است.