یون هالونیوم - ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
یون هالونیوم هر یون آنیومی است که حاوی یک اتم هالوژن با بار مثبت است. این کاتیون دارای ساختار کلی R−−R′ که X هر هالوژن دارد و هیچ محدودیتی در R ندارد، این ساختار میتواند چرخه ای یا یک ساختار مولکولی زنجیره باز باشد. یونهای هالونیوم که از فلوئور، کلر، برم و ید تشکیل شدهاند، به ترتیب فلورونیوم، کلرونیوم، برمونیوم و یدونیوم نامیده میشوند. انواع حلقوی که معمولاً به عنوان واسطه در هاله زایی الکتروفیلیک پیشنهاد میشود، با استفاده از سیستم نامگذاری هانتز-ویدمن، یونهای هالیرانیوم نامیده میشوند.
تاریخ
[ویرایش]یونهای هالونیوم برای اولین بار در سال ۱۹۳۷ توسط رابرتز و کیمبال مورد فرض قرار گرفتند تا پاسخ ضد دیاسترومر در واکنش افزایش هالوژن به آلکنها[۱] را به حساب آورند.
منابع
[ویرایش]- ↑ Roberts, Irving; Kimball, George E. (1937). "The Halogenation of Ethylenes". J. Am. Chem. Soc. 59 (5): 947. doi:10.1021/ja01284a507.