آرامگاه حجره‌ای - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

آرامگاه حجره‌ای یک فرعون

آرامگاه حجره‌ای[۱] (انگلیسی: Chamber tomb) آرامگاهی برای خاک‌سپاری مردگان بوده و در فرهنگ‌های مختلفی وجود داشته. آرامگاه‌های حجره‌ای فردی معمولاً ناظر به جایگاه اجتماعی بالاتر میت نسبت به مردگان دفن شده در گور بوده‌است. در برخی موارد نیز آرامگاه حجره‌ای برای دفن مردگان یک خانواده یا گروه اجتماعی در گذر سالیان بسیار به‌کار می‌رفته.

این آرامگاه‌ها با سنگ و گاه چوب ساخته می‌شده‌اند. بیشتر آنها از خرسنگ بوده‌اند و با سنگ‌چین، گورپشته، یا خاک پوشیده می‌شدند. برخی آرامگاه‌های حجره‌ای هم یادمان‌هایی سنگی یا اتاقک‌های چوبی پوشیده‌شده با گورپشته کشیده بوده‌اند. در بسیاری از آرامگاه‌های حجره‌ای اثاث قبر قرار داشته.

منابع

[ویرایش]
  1. «آرامگاه حجره‌ای» [باستان‌شناسی] هم‌ارزِ «chambered tomb/ chamber tomb»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی. جواد میرشکاری، ویراستار. دفتر هشتم. فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان. تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی. شابک ۹۷۸-۶۰۰-۶۱۴۳-۰۸-۸ (ذیل سرواژهٔ آرامگاه حجره‌ای)