نیاکان - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

منظور از اَجداد یا نیاکان، «والدین» یا «والدینِ نیاکان» (یعنی جد، جد بزرگ، جد بزرگ بزرگ، و به همین ترتیب) است.^[۱]

منظور از جد یا نیا، پدربزرگ به معنای «پدرِ پدر» (جد پدری) یا «پدرِ مادر» (جد مادری) است.^[۲] همچنین برای معنی جد یا نیا، مفهوم «پدرِ پدر چندانکه بالا رود» نیز منظور شده‌است.^[۲]

پیرامون واژه

از واژه‌های دیگری که با «جد» یا «نیا» هم‌معنی باشند می‌توان به «پدربزرگ»، «بابابزرگ»، «پدرکلان»، «پدرمهین» یا «نیاک» اشاره کرد. شکل جمع جد، اجداد و شکل جمع نیا، نیاکان است. جد یا اجداد از ریشهٔ عربی، و نیا یا نیاکان از ریشهٔ فارسی هستند.^[۲] واژهٔ نیا در اشعار شاعرانی چون فردوسی، ناصرخسرو، سوزنی، خاقانی و نظامی بارها آمده‌است.^[۳]

جستارهای وابسته

دسته‌نما

پانویس

↑

An ancestor is a parent or (recursively) the parent of an ancestor (i.e., a grandparent, great-grandparent, great-great-grandparent, and so forth).
↑ ^۲٫۰ ^۲٫۱ ^۲٫۲ لغتنامهٔ دهخدا، سرواژهٔ «جد» و «نیا».
↑ لغتنامهٔ دهخدا، سرواژهٔ «نیا».

منابع

دهخدا، علی‌اکبر، لغتنامهٔ دهخدا، تهران.

این یک مقالهٔ خرد خانواده است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.

[1] 

An ancestor is a parent or (recursively) the parent of an ancestor (i.e., a grandparent, great-grandparent, great-great-grandparent, and so forth).

[ReferenceA-2] ۲٫۰ ^۲٫۱ ^۲٫۲ لغتنامهٔ دهخدا، سرواژهٔ «جد» و «نیا».

[3] لغتنامهٔ دهخدا، سرواژهٔ «نیا».

[۱]

[۲]

[۳]