خودلگامی - ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
از مجموعه مقالههای |
روانکاوی |
---|
خودلگامی یا خویشمهاری یا مهار نفس یا خودکنترلی (به انگلیسی: Self-control) در روانشناسی، یک فرایند شناختی است که برای مهار برخی احساسات و رفتارها در مقابل وسوسهها و تکانهها عمل میکند. این جنبه از خودتنظیمی (به انگلیسی: self-regulation) به افراد امکان دستیابی به اهداف را میدهد.[۱]
جستارهای وابسته
[ویرایش]- ربایش آمیگدال
- خشنودی سپرده شده
- خود تنظیمی احساسی
- اختیار
- اختلال کنترل تکانه
- شرطیشدن فعال
- رفتارگرایی رادیکال
- هفت گناه کبیره
- والدن دو
منابع
[ویرایش]- ↑ Diamond, Adele (2013-01-03). "Executive Functions". Annual Review of Psychology. 64 (1): 135–168. doi:10.1146/annurev-psych-113011-143750. ISSN 0066-4308.