سامانه جهانی مخابرات سیار - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

استانداردهای تلفن همراه
تلفن رادیویی همراه
نسل اول
نسل دوم
نسل سوم
نسل چهارم

سامانهٔ جهانی مخابرات سیار[۱] (به انگلیسی: Universal Mobile Telecommunications System، مخفف UMTS) یکی از فناوری‌های نسل سوم شبکه تلفن همراه است. این فناوری همچنین به سوی توسعه به فناوری نسل چهارم در حرکت است.

UTMS حداکثر نرخ نظری انتقال اطلاعات ۴۲ مگابیت بر ثانیه را ممکن می‌سازد.[۲]

UMTS به عنوان یک شبکه سلولی نسل سوم (3G) شناخته می شود. این فناوری سلولی بهتری برای انتقال داده نسبت به نسل قبلی خود، فناوری GSM، که از سرویس‌های داده GPRS و EDGE استفاده می‌کرد، در درجه اول به دلیل سرعت انتقال و عملکرد آن دیده می‌شد. یک فناوری رادیویی بی سیم پیشگام است که با شبکه های سلولی نسل سوم (3G) مرتبط است. AT&T اولین بار در اوایل دهه 2000 آن را در آمریکای شمالی مستقر کرد و استفاده از آن در چند سال آینده در سطح جهانی گسترش یافت.[۳]

منابع

[ویرایش]
  1. مصوب فرهنگستان زبان و ادب پارسی، دفتر هفتم
  2. Tindal, Suzanne (8 December 2008). "Telstra boosts Next G to 21Mbps". ZDNet Australia. Archived from the original on 21 March 2009. Retrieved 2009-03-16.
  3. «سامانه جهانی مخابرات سیار». پیشگام رایانه. ۲۰۲۳-۰۳-۱۶. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۳-۱۶.

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Universal Mobile Telecommunications System». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای آلمانی ، بازبینی‌شده در ۲۰ فوریه ۲۰۱۱.