Alano Montanari

Alano Montanari (Cesena, 2 december 1908 - aldaar, 17 augustus 1958) was een Italiaans motorcoureur.

Vanwege de Tweede Wereldoorlog kon Alano Montanari pas in 1946 zijn eerste races rijden, toen hij al 38 jaar oud was. Hij reed met een oude 500cc-Benelli in de Italiaanse derde categorie. In 1948 promoveerde hij naar de tweede categorie en in 1949 naar de eerste categorie, op dat moment rijdend met een 250cc-Moto Guzzi Albatros. In 1951 werd hij kampioen van de FMI.

In het seizoen 1953 debuteerde hij in het wereldkampioenschap wegrace met een tweede plaats in de 250cc-klasse van de Grand Prix van Duitsland. In de Grand Prix van Zwitserland werd hij tweede achter NSU-rijder Reg Armstrong, maar hij versloeg als privérijder de Moto Guzzi-fabriekscoureurs Fergus Anderson en Enrico Lorenzetti. Nipt, want Anderson kwam slechts 0,1 seconde tekort. In de GP des Nations finishte hij als derde. In de Spaanse Grand Prix reed hij de snelste ronde, maar hij werd slechts vierde achter de Moto Guzzi-fabrieksrijders. Hij won ook de 250cc-klasse Coppa d'Oro Shell in Imola.

In het seizoen 1954 stond Alano Montanari nog steeds te boek als privérijder, maar als hij met Moto Guzzi's in het WK startte, deed hij dat in de 350- en de 500cc-klasse, waarvoor helemaal geen Guzzi-productieracers beschikbaar waren. Wellicht kreeg hij voor enkele GP's toch fabrieksracers via zijn goede vriend Enrico Lorenzetti. Hij scoorde alleen een punt in de TT van Assen.

In het seizoen 1956 startte hij in slechts één WK-race, de GP des Nations, waar hij met een Moto Guzzi Bialbero 250 zesde werd. Ook hier betrof het weer een fabrieksracer, maar wel een waarvan de ontwikkeling al lang was gestaakt.

Bronnen spreken elkaar tegen over zijn fabriekscontracten in het seizoen 1957. Hij zou voor Moto Guzzi gereden hebben, maar in de WK-races kwam hij uit voor MV Agusta, ook weer met machines die absoluut niet voor privérijders beschikbaar waren. Waarschijnlijk kreeg hij van Moto Guzzi wel een fabrieks-Monocilindrica 350 om in het Italiaans kampioenschap te starten. Hij werd inderdaad, 49 jaar oud, 350cc-kampioen van Italië. Met de MV Agusta 250 Bialbero startte hij alleen in de GP des Nations (zesde), maar met de nieuwe viercilinder MV Agusta 350 4C sloot hij het wereldkampioenschap als achtste af.

In 1958 had Moto Guzzi zich teruggetrokken uit het wereldkampioenschap wegrace, maar Alano Montanari stopte nog niet met races. Hij won als privérijder nog wedstrijden in Locarno, de Grand Prix van de Adriatische Zee in Opatija en de Coppa d'Oro Shell.

Hij sloot zijn carrière in 1958 af, vijftig jaar oud, maar kon niet lang van zijn "pensioen" genieten. Bij een ongeval liep hij een infectie op, waaraan hij op 17 augustus overleed.

(Races in cursief geven de snelste ronde aan)

Jaar	Klasse	Team	Motorfiets	1	2	3	4	5	6	7	8	9	Punten	Plaats	Overwinningen		Wereldkampioen
1953	250 cc	Privé	Moto Guzzi Albatros	IOM -	NED -		DUI 2		ULS -	ZWI 2	NAT 3	SPA 4	19	5e	0		Werner Haas, NSU Rennmax
	350 cc			IOM -	NED -	BEL -	DUI -	FRA -	ULS DNF	ZWI DNF	NAT -		0	-	0		Fergus Anderson, Moto Guzzi Monocilindrica 350
1954	350 cc	Moto Guzzi	Moto Guzzi Monocilindrica 350	FRA -	IOM -	ULS -	BEL -	NED 6	DUI -	ZWI 9	NAT -	SPA -	1	24e	0		Fergus Anderson, Moto Guzzi Monocilindrica 350
	500 cc		Moto Guzzi Monocilindrica 500	FRA -	IOM -	ULS -	BEL -	NED -	DUI -	ZWI -	NAT DNF	SPA -	0	-	0		Geoff Duke, Gilera 500 4C
1956	250 cc		Moto Guzzi 250 Bialbero	IOM -	NED -	BEL -	DUI -	ULS -	NAT 5				3	12e	0		Carlo Ubbiali, MV Agusta 250 Bialbero
1957	250 cc	MV Agusta	MV Agusta 250 Bialbero	DUI -	IOM -	NED -	BEL -	ULS -	NAT 6				1	18e	0		Cecil Sandford, Mondial 250 Bialbero
	350 cc		MV Agusta 350 4C	DUI 5	IOM -	NED -	BEL 4	ULS -	NAT DNF				5	8e	0		Keith Campbell, Moto Guzzi Monocilindrica 350

De vriendschap tussen Alano Montanari en Enrico Lorenzetti was sterk. Zo sterk, dat Lorenzetti, die 41 jaar later in Milaan overleed, zich 300 km verder in Cesano naast Montanari liet begraven. Montanari en Lorenzetti vormden in 1954, toen Montanari voor Moto Guzzi aantrad, samen met Fergus Anderson de "oude garde" bij het team. Montanari was op dat moment 46 jaar oud, Lorenzetti was 43 jaar oud en Anderson was 45 jaar oud.