Klimslangen

Klimslangen
	Esculaapslang (Elaphe longissima)
Taxonomische indeling
Rijk:	Animalia (Dieren)
Stam:	Chordata (Chordadieren)
Klasse:	Reptilia (Reptielen)
Orde:	Squamata (Schubreptielen)
Onderorde:	Serpentes (Slangen)
Superfamilie:	Colubroidea
Familie:	Colubridae (Toornslangachtigen)
Onderfamilie:	Colubrinae
Geslacht
	Elaphe; Fitzinger in Wagler, 1833
	Afbeeldingen op Wikimedia Commons
	Klimslangen op Wikispecies
Portaal	Biologie ; Herpetologie

Klimslangen^[1] (Elaphe) zijn een geslacht van slangen uit de familie toornslangachtigen (Colubridae) en de onderfamilie Colubrinae.

Naam en indeling

De wetenschappelijke naam van de groep werd voor het eerst voorgesteld door Leopold Fitzinger in Johann Georg Wagler in 1833.^[2]

Het geslacht wordt verdeeld in zestien soorten, waaronder de pas in 2019 beschreven Elaphe urartica. In veel bronnen wordt hierdoor een lager soortenaantal opgegeven. Sommige soorten zijn recentelijk in andere geslachten geplaatst, zoals Oocatochus rufodorsatus die tot recentelijk ook tot het geslacht behoorde.

Uiterlijke kenmerken

De soorten worden middelgroot tot groot. Over het algemeen zijn de meeste soorten bruin tot grijs van kleur, veel soorten hebben patronen van vlekken of strepen op het lichaam. De buikschubben zijn wat omhoog gebogen wat het klimmen in bomen vergemakkelijkt.^[1]

Levenswijze

Elaphe-soorten hebben vooral knaagdieren op het menu staan en worden beschouwd als nuttig. De soorten zijn voor een mens niet gevaarlijk maar kunnen meestal wel bijten bij verstoring. Alle soorten klimmen vaak in bomen en komen weinig op de bodem.

Verspreiding en habitat

De verschillende soorten komen voor in delen van Europa, Azië en het Midden-Oosten. Klimslangen leven in de landen Afghanistan, Albanië, Armenië, Azerbeidzjan, Bhutan, Bulgarije, Cambodja, China, Georgië, Griekenland, Herzegovina, India, Indonesië, Irak, Iran, Israël, Italië, Japan, Kazachstan, Kirgizië, Korea, Kroatië, Laos, Libanon, Macedonië, Maleisië, Moldavië, Mongolië, Montenegro, Myanmar, Nepal, Oekraïne, Oezbekistan, Roemenië, Rusland, Servië, Slovenië, Syrië, Tadzjikistan, Taiwan, Thailand, Turkmenistan, Turkije en Vietnam.^[2]

Veel Noord-Amerikaanse slangen die vroeger tot Elaphe werden gerekend, worden tegenwoordig bij andere geslachten ingedeeld.

De habitat bestaat uit droge tropisch en subtropisch scrubland, droog scrubland, gematigde bossen en rotsige omgevingen. Ook in door de mens aangepaste streken zoals weilanden en landelijke tuinen kunnen de slangen worden aangetroffen.^[3]

Beschermingsstatus

Door de internationale natuurbeschermingsorganisatie IUCN is aan acht soorten een beschermingsstatus toegewezen. Zes soorten worden beschouwd als 'veilig' (Least Concern of LC), een soort als 'kwetsbaar' (Vulnerable of VU) en een soort als 'gevoelig' (Near Threatened of NT).^[3]

Soorten

Het geslacht omvat de volgende soorten, met de auteur en het verspreidingsgebied.

Naam	Auteur	Verspreidingsgebied
Elaphe anomala	Boulenger, 1916	China, Mongolië
Elaphe bimaculata	Schmidt, 1925	China, Mongolië
Elaphe cantoris	Boulenger, 1894	India, Nepal, Myanmar, Bhutan
Taiwanese stinkslang (Elaphe carinata)	Günther, 1864	Vietnam, Taiwan, China, Japan
Elaphe climacophora	Boie, 1826	Vietnam, Taiwan, China, Japan
Elaphe davidi	Sauvage, 1884	China, Korea
Steppeslang (Elaphe dione)	Pallas, 1773	Afghanistan, Azerbeidzjan, China, Georgië, Iran, Kazachstan, Kirgizië, Korea, Mongolië, Oekraïne, Oezbekistan, Rusland, Tadzjikistan, Turkmenistan
Elaphe hodgsoni	Günther, 1860	Nepal, India, China
Elaphe moellendorffi	Boettger, 1886	China, Vietnam, mogelijk in Laos
Elaphe quadrivirgata	Boie, 1826	Japan, Rusland
Vierstreepslang (Elaphe quatuorlineata)	Bonnaterre, 1790	Kroatië, Servië, Slovenië, Herzegovina, Montenegro, Macedonië, Albanië, Griekenland, Bulgarije, Italië
Elaphe sauromates	Pallas, 1811	Turkije, Syrië, Griekenland, Bulgarije, Oekraïne, Roemenië, Moldavië, Oekraïne, Libanon, Kazachstan, Rusland, Slovenië, Turkmenistan, Armenië, Azerbeidzjan, Georgië, Iran, Irak, Israël
Russische rattenslang (Elaphe schrenckii)	Strauch, 1873	Rusland, Korea, China, Mongolië
Elaphe taeniura	Cope, 1861	India, Bhutan, Myanmar, Thailand, Laos, Cambodja, Vietnam, Korea, Maleisië, China, Taiwan, Indonesië, Japan
Elaphe urartica	Jablonski, Kukushkin, Avci, Bunyatova, Ilgaz, Tuniyev Et Jandzik, 2019	Turkije, Georgië, Armenië, Azerbeidzjan, Iran
Elaphe zoigeensis	Huang, Ding, Burbrink, Yang, Huang, Ling, Chen & Zhang, 2012	China

Bronvermelding

Bronnen, noten en/of referenties

Referenties

↑ ^a ^b Bernhard Grzimek (1971). Het Leven Der Dieren Deel VI: Reptielen. Kindler Verlag AG, Pagina 478. ISBN 90 274 8626 3.
↑ ^a ^b Peter Uetz & Jakob Hallermann, The Reptile Database - Elaphe. Gearchiveerd op 18 augustus 2023.
↑ ^a ^b International Union for Conservation of Nature and Natural Resources - Red List, Elaphe - IUCN Red List.

Bronnen

(en) – Peter Uetz & Jakob Hallermann - The Reptile Database – Elaphe - Website Geconsulteerd 28 februari 2020

[GRZ-1] Bernhard Grzimek (1971). Het Leven Der Dieren Deel VI: Reptielen. Kindler Verlag AG, Pagina 478. ISBN 90 274 8626 3.

[EMBL-2] Peter Uetz & Jakob Hallermann, The Reptile Database - Elaphe. Gearchiveerd op 18 augustus 2023.

[IUCN2-3] International Union for Conservation of Nature and Natural Resources - Red List, Elaphe - IUCN Red List.

[1]

[2]

[3]