Erik Zabel

Erik Zabel
Erik Zabel tijdens de Ronde van Frankrijk 2006
Erik Zabel tijdens de Ronde van Frankrijk 2006
Persoonlijke informatie
Volledige naam Erik Zabel
Bijnaam Signore San Remo, Ete, Mr.Clean
Geboortedatum 7 juli 1970
Geboorteplaats Vlag van Duitse Democratische Republiek Oost-Berlijn, DDR
Nationaliteit Duitse
Lengte 178 cm
Gewicht 69 kg
Sportieve informatie
Discipline(s) Weg
Specialisatie(s) Sprinter, klassiekers
Ploegen
1991
1992
1993 - 1994
1995 - 2002
2003
2004 - 2005
2006 - 2008 		Die Continentale
Union Fröndenberg
Telekom
Team Deutsche Telekom
Team Telekom
T-Mobile Team
Team Milram
Beste prestaties
Milaan-San Remo 1e (1997, 1998, 2000, 2001)
Gent-Wevelgem 4e (2008)
Ronde van Vlaanderen 4e (2000, 2005)
Parijs-Roubaix 3e (2000)
Amstel Gold Race 1e (2000)
Ronde van Frankrijk 12 etappezeges
Ronde van Spanje 8 etappezeges
WK op de weg 2e (2006)
Portaal  Portaalicoon   Wielersport

Erik Zabel (Oost-Berlijn, 7 juli 1970) is een voormalig Duits wielrenner die geldt als een van de beste sprinters van zijn tijd. Zabel won zes maal de groene trui in de Ronde van Frankrijk, geruime tijd een record. In 2019 ging Peter Sagan hier namelijk overheen. Zabel bleek echter het grootste deel van zijn professionele wielercarrière doping te hebben gebruikt: epo, cortisone en bloeddoping.

De specialiteit van Erik Zabel was de massasprint, maar hij stond bekend als een van de weinige renners van zijn generatie die het hele jaar door op hoog niveau presteerden. Ook in de winter bleef hij zesdaagses rijden op de piste. Hij was vier keer de beste in Milaan-San Remo; 1997, 1998, 2000, 2001. Die zeges leverden hem de bijnaam Signore San Remo op. In 2000 won hij de Amstel Gold Race. Parijs-Tours, de najaarsklassieker die in de agenda van sprinters omcirkeld staat, schreef Zabel drie maal op zijn naam. In totaal behaalde hij in zijn loopbaan 213 zeges en een pak meer ereplaatsen.

Zabel was rond de millenniumwisseling samen met Jan Ullrich de populairste Duitse wielrenner. De prestaties van Zabel en Ullrich zorgden voor een enorm gegroeide populariteit van wielrennen in Duitsland.

Biografie

[bewerken | brontekst bewerken]

Erik Zabel werd beroepswielrenner in 1992, toen hij voor het team Fröndenberg ging rijden. Een jaar later stapte hij over naar Team Telekom, later T-Mobile Team geheten, waar hij meer dan tien jaar voor heeft gereden.

Van 1996 tot en met 2001 won Zabel zes maal op rij het puntenklassement van de Ronde van Frankrijk. Van 2002 tot en met 2004 won hij drie keer het puntenklassement van de Ronde van Spanje. In 2001 en 2002 werd Zabel eerste op de UCI-ranglijst; in 2001 schreef hij zelfs 29 overwinningen op zijn naam. In 2000 en 2003 werd hij tweede.

In 2003 kreeg hij bij de overwinning in Parijs-Tours de "Gele wimpel" uitgereikt, de onderscheiding voor het hoogste uurgemiddelde behaald in een internationale klassieker. Hij verbeterde hiermee de prestatie van de Oekraïner Andrei Tchmil uit 1997. Hij behield dit record tot dezelfde koers in 2010, waar de Spanjaard Óscar Freire hem deze virtuele wimpel afnam.

Tot 2005 reed Zabel bij hetzelfde door de Duitse telefoonmaatschappij gesponsorde team. In 2006 stapte Zabel over naar de Milramformatie, waar hij ploeggenoot werd van zijn Italiaanse sprintcollega Alessandro Petacchi. Zabel wou graag bij T-Mobile blijven, maar door het vertrek van manager Walter Godefroot, die werd vervangen door Olaf Ludwig, lukte dit niet. Ludwig stelde zich niet erg toegeeflijk op tegenover Zabel.

Op 26 september 2008 besloot de toen 38-jarige renner een punt te zetten achter zijn carrière.[1] Hij nam afscheid op de weg op 12 oktober 2008 in Parijs-Tours, de wedstrijd die hij drie keer won en dit keer als zevende afsloot. Zabel kneep voor het laatst de remmen dicht na afloop van het zesdaagseseizoen, waarbij hij onder andere de zesdaagse van Amsterdam en Vlaanderen-Gent reed.

Doping

[bewerken | brontekst bewerken]

Op een persconferentie op 24 mei 2007 maakte Zabel bekend eenmalig, vlak voor de Ronde van Frankrijk 1996, een week epo te hebben gebruikt.[2] Omdat het niets voor hem was en bovendien veel te gevaarlijk was, aldus Zabel, is het daar bij gebleven. Ook zijn teamgenoten Bjarne Riis, Rolf Aldag, Udo Bölts en Christian Henn legden dergelijke bekentenissen af.[3] Wielerfans reageerden vooral geschokt op de bekentenis van Zabel omdat juist hij bekendstond als een renner die tegen doping is, getuige ook zijn bijnaam Mr.Clean.[4] In 2013 werden de bloedstalen uit de Ronde van Frankrijk van 1998 getest op epo. Hieruit bleek dat Zabel ook in dat jaar epo gebruikte[5]. Op 28 juli 2013 verklaarde Zabel dat hij regelmatig doping gebruikte in de periode van 1996 tot 2003.[6]

Overwinningen

[bewerken | brontekst bewerken]
Zabel in de Duitse kampioenstrui in 2004

1993 - 5 zeges

1994 - 9 zeges

1995 - 9 zeges

1996 - 12 zeges

1997 - 27 zeges

1998 - 19 zeges

1999 - 16 zeges

2000 - 19 zeges

  • 5e etappe Tour Down Under
  • 1e etappe Ruta del Sol
  • Trofeo Luis Puig
  • 4e etappe Ronde van Valencia
  • 4e etappe Tirreno-Adriatico
  • Milaan-San Remo
  • 3e etappe Catalaanse Week
  • 4e etappe Catalaanse Week
  • Amstel Gold Race
  • 2e etappe Bayern-Rundfahrt
  • 2e etappe Ronde van Duitsland
  • 5e etappe Ronde van Duitsland
  • 8e etappe Ronde van Duitsland
  • 2e etappe Ronde van Catalonië
  • 3e etappe Ronde van Catalonië
  • 20e etappe Ronde van Frankrijk
  • Groene trui Puntenklassement Ronde van Frankrijk
  • 3a etappe Ronde van Rijnland-Palts
  • Sparkassen Cup-Schwenningen
  • Unnaer Sparkassen Cup
  • Eindklassement UCI World Cup

2001 - 29 zeges

  • Trofeo Palma de Mallorca
  • Trofeo Manacor
  • 3e etappe Ruta del Sol
  • Trofeo Luis Puig
  • 2e etappe Ronde van Valencia
  • Milaan-San Remo
  • 3e etappe Bayern-Rundfahrt
  • 4e etappe Bayern-Rundfahrt
  • 5e etappe Bayern-Rundfahrt
  • 6e etappe Bayern-Rundfahrt
  • 2e etappe Ronde van Duitsland
  • 3e etappe Ronde van Duitsland
  • 8e etappe Ronde van Duitsland
  • 2e etappe Ronde van Zwitserland
  • 9e etappe Ronde van Zwitserland
  • 1e etappe Ronde van Frankrijk
  • 3e etappe Ronde van Frankrijk
  • 19e etappe Ronde van Frankrijk
  • Groene trui Puntenklassement Ronde van Frankrijk
  • HEW Cyclassics
  • 2e etappe Ronde van Spanje
  • 3e etappe Ronde van Spanje
  • 4e etappe Ronde van Spanje
  • Entega GP
  • Rund um die Sparkasse-Krefeld
  • Stuttgart-Hohenheim
  • Wielerronde van Boxmeer
  • Unnaer Sparkassen Cup
  • 5e etappe Top-Trophy
  • Eindklassement Top-Trophy
  • Eindklassement UCI Road World Rankings

2002 - 22 zeges

  • 1e etappe Tirreno-Adriatico
  • 1e etappe Catalaanse Week
  • 2a etappe Catalaanse Week
  • 2e etappe Ronde van Aragon
  • Rund um den Henninger-Turm
  • 6e etappe Bayern-Rundfahrt
  • 1e etappe Ronde van Luxemburg
  • 1e etappe Ronde van Duitsland
  • 2e etappe Ronde van Duitsland
  • 5e etappe Ronde van Duitsland
  • 7e etappe Ronde van Duitsland
  • 2e etappe Ronde van Zwitserland
  • 8e etappe Ronde van Zwitserland
  • 6e etappe Ronde van Frankrijk
  • Groene trui Puntenklassement Ronde van Frankrijk
  • 1e etappe Ronde van Nederland
  • Blauwe trui Puntenklassement Ronde van Spanje
  • Ronde van Neurenberg
  • Nacht von Hannover
  • Criterium Duisburg
  • Rund um die Märchenmühle
  • Criterium Dortmund
  • Unnaer Sparkassen Cup
  • Criterium Mönchengladbach
  • Eindklassement UCI Road World Rankings

2003 - 14 zeges

  • 3e etappe Ronde van Murcia
  • 1e etappe Catalaanse Week
  • 5e etappe Catalaanse Week
  • 5e etappe Bayern-Rundfahrt
  • 1e etappe Ronde van Duitsland
  • Duitse kampioenstrui Nationaal kampioenschap Duitsland op de weg, Elite
  • 3e etappe Ronde van Nederland
  • 10e etappe Ronde van Spanje
  • 11e etappe Ronde van Spanje
  • Puntenklassement Ronde van Spanje
  • Parijs-Tours
  • Criterium Neuss
  • Wielerronde van Boxmeer
  • Rund um die Sparkasse-Krefeld
  • Criterium Dortmund

2004 - 9 zeges

  • 5e etappe Ruta del Sol
  • Rund um Köln
  • 7e etappe Vredeskoers
  • 9e etappe Vredeskoers
  • 2e etappe Bayern-Rundfahrt
  • 5e etappe Bayern-Rundfahrt
  • Puntenklassement Ronde van Spanje
  • Sparkassen Cup-Schwenningen
  • Hammer City-Night
  • Criterium Duisburg

2005 - 6 zeges

  • Rund um den Henninger-Turm
  • Parijs-Tours
  • Dahme Trophy
  • Criterium Radevormwald
  • Rund in Ratingen
  • Unnaer Sparkassen Cup

2006 - 7 zeges

  • 1e etappe Bayern-Rundfahrt
  • 4e etappe Ronde van Spanje
  • 21e etappe Ronde van Spanje
  • Criterium Mönchengladbach
  • Nacht von Hannover
  • Unnaer Sparkassen Cup
  • Betzdorf City Night

2007 - 6 zeges

  • 2e etappe Bayern-Rundfahrt
  • 3e etappe Bayern-Rundfahrt
  • 2e etappe Ronde van Zwitserland
  • 3e etappe Ronde van Duitsland
  • 7e etappe Ronde van Spanje
  • Dernycriterium Bochum

2008 - 4 zeges

  • 2e etappe Ronde van Valencia
  • Nacht von Hannover
  • Dernycriterium Bochum
  • Profronde van Surhuisterveen

Totaal: 213 zeges

Overwinningen in zesdaagsen

[bewerken | brontekst bewerken]
Nr. Jaar Zesdaagse van Samen met
1 1995 München Vlag van België Etienne De Wilde
2 1996 Dortmund Vlag van Duitsland Rolf Aldag
3 2000 Dortmund Vlag van Duitsland Rolf Aldag
4 2001 München Vlag van Italië Silvio Martinello
5 2001 Dortmund Vlag van Duitsland Rolf Aldag
6 2005 Dortmund Vlag van Duitsland Rolf Aldag
7 2005 München Vlag van Duitsland Robert Bartko
8 2006 Dortmund Vlag van Zwitserland Bruno Risi
9 2006 München Vlag van Zwitserland Bruno Risi
10 2007 Bremen Vlag van Zwitserland Bruno Risi
11 2008 Dortmund Vlag van Duitsland Leif Lampater
12 2009 Bremen Vlag van Duitsland Leif Lampater
13 2009 Berlijn Vlag van Duitsland Robert Bartko
Aantal Samen met
4
3
2
1

Belangrijkste resultaten

[bewerken | brontekst bewerken]

Ronde van Frankrijk

  • 12 etappeoverwinningen (1995-2002)
  • 6 keer winnaar puntenklassement (1996 t/m 2001)

Ronde van Spanje

  • 8 etappeoverwinningen (2001-2007)
  • 3 keer winnaar puntenklassement (2002 t/m 2004)

Ronde van Duitsland

  • 13 etappeoverwinningen
  • 7 keer winnaar puntenklassement

Grote eendaagse wedstrijden

Nationaal kampioenschap

Overig

Ploegen

[bewerken | brontekst bewerken]

Resultaten in voornaamste wedstrijden

[bewerken | brontekst bewerken]
Jaar Ronde van
Italië 		Ronde van
Frankrijk 		Ronde van
Spanje
1993
1994 opgave  
1995 90e (2) 
1996 82e (2)  
1997 66e (3)  
1998 62e   
1999 89e   
2000 61e (1)  
2001 96e (3)   86e (3) 
2002 82e (1)  69e   
2003 107e   72e (2)  
2004 59e   43e   
2005 63e   62e  
2006 86e   62e (2) 
2007 79e   73e (1) 
2008 80e   43e   49e  
(*) tussen haakjes aantal individuele etappe-overwinningen
Jaar Milaan-San Remo Gent-Wevelgem Ronde van Vlaanderen Parijs-Roubaix Amstel Gold Race Luik-Bast.‑Luik Ronde van Lombardije Vattenfall Cyclassics Parijs-Tours Rund um den Henninger Turm WK op de weg Wereld­ranglijsten
1993 94e 59e 60e 49e
1994 16e 36e 22e Goud 46e opgave 8e (UWB)
1995 69e 8e 69e 44e 25e
1996 39e 11e 20e 36e 38e 91e 6e
1997 Goud ↑ 93e 36e 41e 62e
1998 Goud ↑ 6e 43e 39e 22e 10e
1999 Zilver ↑ 23e 22e 29e 13e 9e Goud Goud (UWB)
2000 Goud ↑ 41e 4e Brons ↑ Goud ↑ 39e 4e 11e 29e
2001 Goud ↑ 9e 53e Goud Brons ↑ 5e 14e (UWB)
2002 70e 8e 10e 26e 9e 77e Brons ↑ Goud Brons ↑
2003 6e 43e 15e 15e 6e Goud ↑ Zilver 11e
2004 Zilver ↑ 16e 81e 7e 7e Zilver ↑
2005 14e 9e 4e 49e 15e Goud ↑ Goud 29e
2006 21e 41e 11e 12e Zilver ↑ 4e Zilver ↑ 39e (UPT)
2007 6e 58e 5e 11e 13e 18e 26e (UPT)
2008 17e 4e 23e 7e 29e 55e (UPT)
[bewerken | brontekst bewerken]
Commons heeft media­bestanden in de categorie Erik Zabel.
  • (en) Profiel van Erik Zabel op ProCyclingStats
  • (en) Profiel van Erik Zabel op sports-reference.com (gearchiveerd)
Voorganger:
Laurent Jalabert
Vlag van Frankrijk
1995 		Winnaar groene trui in de Ronde van Frankrijk
Erik Zabel
Vlag van Duitsland
1996, 1997, 1998, 1999, 2000, 2001 		Opvolger:
Robbie McEwen
Vlag van Australië
2002
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Erik_Zabel&oldid=66315470"