Fabio Aru

Fabio Aru
Fabio Aru
Persoonlijke informatie
Geboortedatum 3 juli 1990
Geboorteplaats San Gavino Monreale, Italië
Lengte 183 cm
Sportieve informatie
Huidige ploeg Gestopt
Discipline(s) Weg
Specialisatie(s) Klimmer
Ploegen
2012–2017
2018–2020
2021
Astana Pro Team
UAE Team Emirates
Team Qhubeka-ASSOS
Beste prestaties
Ronde van Lombardije 7e (2017)
Ronde van Italië 2e (2015)
3 etappezeges
Ronde van Frankrijk 5e (2017)
1 etappezege
Ronde van Spanje 1e (2015)
2 etappezeges
Portaal  Portaalicoon   Wielersport
Aru in de rode trui tijdens de Ronde van Spanje 2015

Fabio Aru (San Gavino Monreale, 3 juli 1990) is een voormalige Italiaanse wielrenner. Aru won in 2015 de Ronde van Spanje.

Tussen 2009 en juli 2012 kwam Aru uit voor de beloften. In deze periode wist hij zowel in 2011 als 2012 de Ronde van de Aostavallei te winnen, in deze prestigieuze wedstrijd gingen mannen als Jaroslav Popovytsj en Thibaut Pinot hem vooraf. Nog in 2011 was hij tweede op het Italiaanse kampioenschap voor beloften, op vier seconden van Matteo Trentin.

Vanaf 1 augustus 2012 stond hij onder contract bij het Kazachse UCI World Tour-team Astana. Tijdens deze maanden maakte hij indruk door tweede te worden in de zesde etappe van de USA Pro Cycling Challenge, achter Rory Sutherland. In 2013 zou hij zijn debuut maken in een Grote Ronde, dit in de Ronde van Italië. Hij zou er samen met Paolo Tiralongo en Tanel Kangert meesterknecht zijn van de latere winnaar Vincenzo Nibali.

Een jaar later won Aru voor het eerst een etappe in de Ronde van Italië. Tijdens de vijftiende etappe, een bergrit naar Plan di Montecampione, bleek Aru over de sterkste klimmersbenen te beschikken. Door later onder andere een goede klimtijdrit te rijden, reed de jonge Italiaan naar het podium. Ook startte Aru in de Vuelta, in de elfde etappe naar Santuario San Miguel de Aralar reed hij in de slotfase weg uit de favorietengroep en behield die voorsprong. Ook de achttiendee etappe, met aankomst bergop, was een prooi voor Aru, die Froome versloeg. Aru eindigde als vijfde in het algemeen klassement.

In de Ronde van Italië van 2015 ging Aru van start als een van de topfavorieten voor de eindzege. In de dertiende etappe wist hij voor het eerst in zijn carrière de roze trui te veroveren, nadat leider Alberto Contador betrokken was geraakt bij een valpartij. Contador pakte de trui de volgende dag echter weer terug in de tijdrit. Tijdens de laatste dagen van de Giro wist Aru twee bergetappes op rij te winnen. Hij eindigde in het eindklassement op de tweede plaats, op bijna twee minuten van winnaar Contador. In de Ronde van Spanje startte Aru als een van de favorieten. Hij kreeg onder meer Vincenzo Nibali en Mikel Landa met zich mee. In de elfde etappe greep Aru het rood, maar hij raakte het kwijt aan Joaquím Rodríguez. In etappe twintig heroverde hij de rode trui op Tom Dumoulin. Een dag later behield hij deze en pakte hiermee de eindoverwinning in de Ronde van Spanje.

In de Ronde van Frankrijk 2016 stond hij voor aanvang van de twintigste etappe zesde in het algemeen klassement. De Italiaan kreeg echter een inzinking, vermoedelijk door een hongerklop, en zakte naar plek dertien in het klassement. Die plek hield hij een dag later vast.

In de wegwedstrijd op de Olympische Spelen in Rio de Janeiro werd Aru zesde, op 22 seconden van winnaar Greg Van Avermaet.

In de Ronde van Frankrijk van 2017 won hij de 5e etappe naar La Planche des Belles Filles. Hij nam dankzij deze overwinning de leiding in het bergklassement over. In de 12de etappe veroverde hij de gele trui die hij echter in de 14de etappe kwijtraakte.

Na de Ronde van Spanje 2021 zette Fabio Aru definitief een punt achter zijn carrière.[1]

Overwinningen

[bewerken | brontekst bewerken]

Resultaten in voornaamste wedstrijden

[bewerken | brontekst bewerken]
Jaar Ronde van
Italië
Ronde van
Frankrijk
Ronde van
Spanje
2012
2013 42e  
2014 Brons ↑ (1)  5e (2) 
2015 Zilver ↑ (2)    ↑  
2016 13e  
2017 5e (1)  13e  
2018 opgave   23e  
2019 14e   opgave  
2020 opgave  
2021 51e  
(*) tussen haakjes aantal individuele etappeoverwinningen
Jaar Amstel Gold Race Luik-Bast.‑Luik Ronde van Lombardije Strade Bianche Clásica San Sebastián Waalse Pijl WK op de weg Wereld­ranglijsten
2012 opgave
2013 opgave 20e 81e 216e (UWT)
2014 9e 34e 17e (UWT)
2015 5e (UWT)
2016 opgave 11e 102e (UWT)
2017 7e 32e 26e (UWT)
2018 54e
2019
2020 opgave
2021 61e 41e

Resultaten in kleinere rondes

[bewerken | brontekst bewerken]
Jaar Parijs-Nice Tirreno-Adriatico Ronde van Catalonië Ronde van het Baskenland Critérium du Dauphiné Ronde van Polen
2012
2013 70e
2014 21e 64e
2015 39e 6e 5e
2016 14e opgave 45e (1)
2017 opgave 5e
2018 12e opgave 10e
2019 opgave
2020

(*) tussen haakjes aantal individuele etappeoverwinningen

Commons heeft media­bestanden in de categorie Fabio Aru.
  • (en) Profiel van Fabio Aru op ProCyclingStats
Voorganger:
Vlag van Colombia Nairo Quintana
2014
Witte trui Winnaar jongerenklassement in de Ronde van Italië Witte trui
Vlag van Italië Fabio Aru
2015
Opvolger:
Vlag van Luxemburg Bob Jungels
2016
Voorganger:
Vlag van Spanje Alberto Contador
2014
Rode trui Winnaar van de Ronde van Spanje Rode trui
Vlag van Italië Fabio Aru
2015
Opvolger:
Vlag van Colombia Nairo Quintana
2016