Gerald Ciolek

Gerald Ciolek
Gerald Ciolek
Persoonlijke informatie
Geboortedatum 19 september 1986
Geboorteplaats Keulen, Vlag van Duitsland Duitsland
Lengte 179 cm
Gewicht 76 kg
Sportieve informatie
Huidige ploeg gestopt
Specialisatie(s) sprinter
Beste prestaties
Milaan-San Remo 1e (2013)
Portaal  Portaalicoon   Wielersport

Gerald Ciolek (Keulen, 19 september 1986) is een voormalig Duits wielrenner. In 2013 won hij de wielerklassieker Milaan-San Remo.

Vanaf 2004 begon Ciolek serieus met wielrennen. Zo won hij als 2de jaars junior een etappe in de Ronde van Nedersaksen voor junioren.

In 2005 kwam hij uit voor AKUD - Arnolds Sicherheit, bij deze continentale ploeg kon hij zowel voor de profs als bij de beloften uitkomen. Zo won hij een etappe in de prestigieuze Mainfranken-Tour. In juli wist hij als amper 18-jarige verrassend het Duits Kampioenschap op de weg te winnen, voor de gevestigde waarden Robert Förster en 2-voudig kampioen Erik Zabel te kloppen. De trui bracht hem geluk, want hij wist in dit seizoen nog 3 etappezeges te behalen in de Ronde van Hongarije.

Ook in 2006 begon hij weer sterk. Uitkomend voor Wiesenhof-AKUD werd hij 3de in de slotetappe van de Driedaagse van West-Vlaanderen. Later won hij een etappe in de Ronde van Duitsland en behaalde daar ook veel ereplaatsen. Daarnaast werd hij tweede in de Rund um den Henninger-Turm en vijfde in de Vattenfall Cyclassics. In september 2006 werd hij wereldkampioen op de weg bij de beloften in het Oostenrijkse Salzburg, Romain Feillu en Alexander Khatuntsev vervolledigden het podium.

In 2007 zette Ciolek de stap naar de ProTour, bij T-Mobile Team het grootste team van zijn land. Hij begon wederom sterk door in februari 2e en 3e te worden in respectievelijk de 4e en 7e etappe van de Ronde van Californië. Een maand later behaalde hij zijn eerste overwinning van het seizoen, hij wist zich de snelste tijdens de 3de etappe van de Ronde van Nedersaksen. Hij eindigde ook als 3de in het eindklassement. Later dat seizoen won hij nog de eindklassering in de Ronde van Rijnland-Palts, 2 etappes in de Ronde van Oostenrijk en 3 in die van Duitsland. Hij sloot zijn seizoen af met nog een etappezege in de Drei-Länder-Tour.

Eind 2007 besliste hoofdsponsor T-Mobile zich met onmiddellijke ingang terug te trekken uit de wielersport. De reden hiervoor was het feit dat Patrik Sinkewitz toegaf dat er in de jaren 1990 sprake was van stelselmatig dopinggebruik bij het Team. In 2008 ging het team verder onder de naam Team High Road. Ciolek begon zijn seizoen goed, maar op zijn eerste overwinning was het wachten tot de openingsetappe tijdens de Ronde van Beieren. Een dag later eindigde hij 2de achter Olaf Pollack en nog een dag later wist hij zijn 2de rit te winnen. Door zijn stijgende vorm besliste zijn team hem te selecteren voor de Ronde van Frankrijk. Hij stond vooral in voor het aantrekken van sprints voor Mark Cavendish. Nadat deze opgaf ging hij zijn eigen weg, met als beste resultaat een 2de plek in de 21ste rit.

In 2009 veranderde hij opnieuw van team, hij tekende een contract bij Team Milram. Bij deze Duitse pro tour ploeg werd hij de absolute kopman. Na een moeilijk seizoensbegin begon hij tegen de Tour onder stoom te komen. Dankzij een 5de plaats in de 5de rit, een 4de in de 6de rit en een 3de plek in de 19de rit eindigde hij 3de in het Puntenklassement met meer dan 100 punten achterstand op Thor Hushovd. Later trok hij zijn goede vorm door in de Ronde van Spanje. Tijdens de 2de etappe die op Nederlandse bodem gereden werd wist hij in een massaspurt Fabio Sabatini voor te blijven, en voor het eerst een rit in een grote wielerronde te winnen.

Ook in 2010 reed hij voor Milram, dit seizoen was de Ronde van Frankrijk opnieuw het grote doel. In de 5de rit leek hij op weg naar winst, enkel Mark Cavendish moest hij laten voorgaan. Ook een dag later roerde hij zich in de massasprint, nu moest hij tevreden zijn met een 5de plek. In oktober raakte bekend dat Milram manager Van Gerwen er niet in was geslaagd was een nieuwe hoofdsponsor te vinden, dit betekende dat Ciolek een nieuwe ploeg moest vinden.

In 2011 tekende hij een contract bij Quick Step, de ploeg van Tom Boonen. Bij deze Belgische ploeg reed hij samen met jeugdvriend en trainingsmakker Andreas Stauff. Het was een jaar van net niet voor Ciolek. Hij behaalde ereplaatsen in de Ronde van de Algarve, het nationaal kampioenschap en de Vattenfall Cyclassics. In deze laatste race leek hij na mooi werk van zijn ploeg naar winst af te stevenen, maar op enkele meters van de streep werd hij nog voorbijgesneld door de Noor Edvald Boasson Hagen. Nu eindigde hij na 2 3de plaatsen in 2007 en 2009 voor de 3de maal op het podium.

Voor 2012 leek er beterschap op komst. Dankzij een snelle overwinning in de Ronde van de Algarve leek hij vertrokken voor een goed seizoen. Hij trok de lijn echter niet door en kreeg op het einde van het seizoen van Patrick Lefevere te horen dat hij het team moest verlaten.

Vanaf het seizoen 2013 rijdt hij zijn wedstrijden voor het Zuid-Afrikaanse MTN-Qhubeka, dat uitkomt in de Continentale circuits van de UCI. Ondanks de kleine status van zijn team mocht hij toch starten in grote wedstrijden als Omloop Het Nieuwsblad, Tirreno-Adriatico en zelfs Milaan-San Remo. In die Milaan-San Remo die in winterse omstandigheden verreden werd wist hij na de beklimming van de Poggio samen met Fabian Cancellara, Peter Sagan en Luca Paolini naar het ontsnapte duo Sylvain Chavanel en Ian Stannard te rijden. Deze groep van zes spurtte voor de eindzege. Hierbij was Gerald Ciolek de snelste voor Peter Sagan. Het was de start van een mooi seizoen waarin hij nog ritten zou winnen in de Ronde van Oostenrijk en de Ronde van Groot-Brittannië.

In 2016 sloot hij zijn loopbaan af bij het kleine Duitse profteam Cult Energy-Stölting.

Overwinningen

[bewerken | brontekst bewerken]

2005 - 4 zeges

2006 - 5 zeges

2007 - 8 zeges

2008 - 3 zeges

2009 - 2 zeges

2010 - 1 zege

2012 - 2 zeges

2013 - 5 zeges

2014 - 1 zege

Resultaten in voornaamste wedstrijden

[bewerken | brontekst bewerken]
Jaar Ronde van
Italië
Ronde van
Frankrijk
Ronde van
Spanje
2006
2007
2008 106e  
2009 126e   opgave (1) 
2010 132e  
2011 opgave   150e  
2012
2013
2014 139e  
2015
2016
(*) tussen haakjes aantal individuele etappe-overwinningen
Jaar Milaan-San Remo Gent-Wevelgem Ronde van Vlaanderen Parijs-Roubaix Amstel Gold Race Eschborn-Frankfurt Vattenfall Cyclassics Omloop Het Nieuwsblad WK op de weg Wereld­ranglijsten
2006 Zilver 5e
2007 27e 28e Brons ↑ opgave 67e (UPT)
2008 opgave 39e 12e 14e opgave 88e (UPT)
2009 opgave 111e opgave 20e Brons ↑ opgave 56e (UWK)
2010 opgave 148e (UWK)
2011 135e 87e Zilver ↑ 71e (UWT)
2012 142e 28e 26e 65e 144e (UWT)
2013 Goud ↑ 5e 21e 11e 10e (UWT)
2014 9e 17e opgave 14e 27e
2015 59e 25e opgave opgave 111e 103e
2016 44e
Resultaten in kleinere rondes
Jaar Ronde van de Algarve Tirreno-Adriatico Ronde van Beieren Ronde van Oostenrijk Ronde van Duitsland
2006 51e
2007 99e 42e 102e (2 etappes) 102e (3 etappes)
2008 opgave 5e (2 etappes) opgave (1 etappe)
2009 opgave 152e 82e
2010 31e (1 etappe)
2011 98e 132e
2012 68e (1 etappe) 118e
2013 74e 10e (1 etappe) 104e (1 etappe)
2014 121e

Olympische Spelen Olympische Spelen

[bewerken | brontekst bewerken]
[bewerken | brontekst bewerken]
Commons heeft media­bestanden in de categorie Gerald Ciolek.
(en) Profiel van Gerald Ciolek op ProCyclingStats
(de) Officiële website (archief)