Gestreepte buidelmarters
Gestreepte buidelmarters | |||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Myoictis wallacii | |||||||||||||||
Taxonomische indeling | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Geslacht | |||||||||||||||
Myoictis Gray, 1858 | |||||||||||||||
Afbeeldingen op Wikimedia Commons | |||||||||||||||
Gestreepte buidelmarters op Wikispecies | |||||||||||||||
|
Gestreepte buidelmarters (Myoictis) zijn een geslacht van buideldieren uit de familie der echte roofbuideldieren (Dasyuridae). De wetenschappelijke naam van het geslacht werd in 1858 gepubliceerd door John Edward Gray.[1]
Beschrijving
[bewerken | brontekst bewerken]Deze dieren danken hun Nederlandse naam aan de drie zwarte lengtestrepen die op hun rug zitten (behalve bij melanistische exemplaren, waar deze strepen natuurlijk niet zichtbaar zijn). Dit is ook een goed kenmerk om dieren van dit geslacht te herkennen. Daarnaast is de tweede valse kies relatief groot en zit er een diastema (gat) tussen de eerste en de tweede voortand.[2]
Volgens de negentiende-eeuwse zoöloog John Edward Gray was dit dier in huis net zo destructief als ratten voor alle eetbare zaken. De dieren leven in laaglandregenwouden. Waarschijnlijk gebruikt het dier holen. Dit dier maakt een raspend geluid, dat klinkt als sks sks sks. Een zoöloog die dit geluid imiteerde werd door een gestreepte buidelmarter benaderd.[3]
Verspreiding
[bewerken | brontekst bewerken]Dit geslacht komt voor op Nieuw-Guinea en de nabijgelegen eilanden Japen, Salawati, Waigeo en de Aru-eilanden. Ze komen voor tot op 1450 m hoogte.[3][4]
Soorten
[bewerken | brontekst bewerken]Er worden 4 soorten in dit geslacht geplaatst:[2][5]
- Myoictis leucura (zuidkant van de oostelijke bergen)
- Myoictis melas – Noordelijke gestreepte buidelmarter (noordelijk Nieuw-Guinea)
- Myoictis wallacii (zuidelijk Nieuw-Guinea)
- Myoictis wavica (noordkant van de oostelijke bergen)
De volgende boom is een weergave van de huidige inzichten in de verwantschappen van het geslacht Myoictis.[6][7]
| ||||||||||||||||||||||||||||
- ↑ Groves, C. P. (2005). "Order Diprotodontia". In Wilson, D.E.; Reeder, D.M (eds.). Mammal Species of the World: A Taxonomic and Geographic Reference (3rd ed.). Johns Hopkins University Press. p. 26. ISBN 978-0-8018-8221-0. Gearchiveerd op 27 mei 2023.
- ↑ a b Woolley, P.A. 2005. Revision of the Three-striped Dasyures, Genus Myoictis (Marsupialia: Dasyuridae), of New Guinea, With Description of a New Species. Records of the Australian Museum 57(3), 321-340. Gearchiveerd op 19 juni 2022.
- ↑ a b Flannery, T.F. 1995. Mammals of New Guinea. Chatswood, New South Wales: Reed Books, 568 pp.
- ↑ Flannery, T.F. 1995. Mammals of the South-West Pacific and Moluccan Islands. Chatswood, New South Wales: Reed Books.
- ↑ Mammal Diversity Database (2023). Mammal Diversity Database (Version 1.11) [Data set]. Zenodo. DOI: 10.5281/zenodo.7830771. Gearchiveerd van origineel op 22 mei 2023. Geraadpleegd op 27-05-2023.
- ↑ Westerman, M., Young, J., Donnellan, S., Woolley, P. A., & Krajewski, C. (2006). Molecular relationships of new guinean three-striped dasyures,(Myoictis, Marsupialia: Dasyuridae)[dode link]. Journal of Mammalian Evolution, 13, 211-222.
- ↑ Phillips, M. J., Westerman, M., & Cascini, M. (2022). The value of updating GenBank accessions for supermatrix phylogeny: The case of the New Guinean marsupial carnivore genus Myoictis. Molecular Phylogenetics and Evolution, 166, 107328.