Jenson Button

Jenson Button
Jenson Button in 2012
Algemene informatie
Nationaliteit	Verenigd Koninkrijk
Geboren	19 januari 1980 Frome
Formule 1-carrière
Jaren actief	2000-2017
Wagennummer	22
Teams	Williams Benetton Renault BAR Honda Brawn GP McLaren
Races	309 (306 starts)
Kampioen­schappen	1 (2009)
Overwinningen	15
Podiums	50
Polepositions	8
Snelste rondes	8
Punten	1235
Eerste race	Australië 2000
Eerste overwinning	Hongarije 2006
Laatste overwinning	Brazilië 2012
Laatste race	Monaco 2017
Portaal    Autosport

Jenson Alexander Lyons Button OBE, (Frome, 19 januari 1980) is een voormalig Brits Formule 1-coureur en de wereldkampioen van 2009. Hij verruilde in 2010 team Brawn GP voor dat van McLaren. Op 6 augustus 2006 behaalde hij zijn eerste Formule 1-overwinning op de Hungaroring in Hongarije tijdens zijn 113e race. Hij won zijn volgende race in 2009, toen hij zes van de eerste zeven races van het seizoen won en daarmee de basis legde voor het latere kampioenschap.

Jenson Button is geboren in Frome, Somerset en behaalde zijn diploma aan het Frome community college. Hij is de zoon van Simone Lyons en voormalig rallycross coureur John Button.

Button begon op zevenjarige leeftijd met karten nadat zijn vader zijn eerste kart voor hem had gekocht. Hij maakte een zeer succesvolle start door alle 34 van de races van het British Cadet Kart Championship en het kampioenschap te winnen.

Verder succes volgde waaronder drie overwinningen in het British Open Kart Championship. In 1997 werd hij de jongste winnaar ooit van het European Super A Championship en won hij eveneens de Ayrton Senna Memorial Cup.

Op 18-jarige leeftijd deed hij mee aan het Britse Formule Ford kampioenschap met Haywood Racing en won de titel met negen overwinningen.

Aan het einde van 1998 won hij de jaarlijkse McLaren Autosport BRDC Young Driver Award. Zijn prijs bestond onder andere uit een test in een Formule 1 auto van McLaren welke hij aan het eind van het daaropvolgende seizoen uitvoerde.

Button maakte in 1999 zijn debuut in de Formule 3 met het Promatecme team. Hij won drie races; Thruxton, Pembrey en Silverstone en eindigde het seizoen als beste rookie.

Hij werd derde in het kampioenschap, achter Marc Hynes en Luciano Burti en finishte vijfde in de Marlboro Masters.

Aan het einde van 1999 reed Button zijn test voor McLaren op Silverstone en testte hij eveneens voor het team Prost. Er kwam een plek beschikbaar bij Williams F1 nadat Alessandro Zanardi was vertrokken. Teambaas Frank Williams zorgde voor een shoot-out tussen Button en Formule 3000 coureur Bruno Junqueira, Button won.

Hij finishte achtste in het coureurs-kampioenschap van 2000. Tijdens de Grand Prix op Spa-Francorchamps kwalificeerde hij als derde en finishte als 4e. Hij maakte echter een aantal beginnersfouten tijdens het seizoen, waaronder crashen tijdens een safetycar-periode op Monza. Hij werd in de eindstand verslagen door zijn meer ervaren teamgenoot Ralf Schumacher.

In 2001 reed Button voor Benetton, dat net was gekocht door Renault, terwijl hij nog onder contract stond bij Williams. Hij beleefde een zeer slecht seizoen, enerzijds dankzij zijn slechte prestaties, anderzijds dankzij de onontwikkelde auto. Het hoogtepunt van het seizoen was een vijfde plaats tijdens de Grand Prix van Duitsland. Hij eindigde het seizoen op een teleurstellende zeventiende plaats in het kampioenschap.

In 2002 werd Benetton hernoemd tot Renault F1. Hoewel de ervaren Jarno Trulli hem in de kwalificatie regelmatig de baas was slaagde hij er soms in hem in de race te verslaan. Hij miste met klein verschil de derde plaats tijdens de Grand Prix van Maleisië omdat hij in de laatste ronde werd ingehaald door Michael Schumacher. In Brazilië werd hij eveneens vierde en hij eindigde zevende in het kampioenschap.

Nadat hij was vervangen bij Renault sloot hij een contract bij BAR-Honda als teamgenoot van voormalig wereldkampioen Jacques Villeneuve. Terwijl het seizoen vorderde streefde hij de Canadees voorbij in de kwalificatie en had hij meer geluk tijdens de races. Zijn beste resultaat was de vierde plek tijdens de Grand Prix van Oostenrijk. Hij crashte echter zwaar tijdens de zaterdag van de Grand Prix van Monaco waardoor hij de race en de daaropvolgende testsessie moest missen. Aan het einde van het seizoen ging het weer beter en leidde hij voor het eerst een race tijdens de Grand Prix van Indianapolis totdat hij door Michael Schumacher werd gepasseerd in bocht 1 en daarna zijn Honda-motor opblies. Hij finishte negende in het kampioenschap met zeventien punten.

In 2004 maakten Button en BAR-Honda grote sprongen vooruit en werd het team tweede in het constructeurs kampioenschap. Button stond voor het eerst op het podium met een derde plek tijdens de Grand Prix van Maleisië. Hij mocht dat seizoen nog negenmaal de gang naar het podium maken.

Buttons eerste poleposition werd tijdens de Grand Prix van San Marino behaald waarin hij uiteindelijk tweede werd. Hij eindigde het seizoen als derde, achter de twee dominante Ferrari's. Hij haalde een totaal van 85 punten.

Ondanks zijn succes met BAR onthulde Button op 5 augustus 2004 dat hij voor twee jaar had getekend bij het team van Frank Williams. Dit zorgde voor een controversieel dispuut tussen de twee teams. De baas van BAR, David Richards, vocht het vertrek van zijn coureur met succes aan bij de FIA en Button reed 2005 voor BAR.

Hij kende een slechte start van het seizoen en werd gediskwalificeerd tijdens de Grand Prix van San Marino. In Montreal behaalde hij zijn tweede poleposition van zijn carrière. Hij crashte echter tijdens de race terwijl hij op de derde positie lag. Hoewel het naar het einde van het seizoen iets beter ging behaalde hij niet de successen die hij in 2004 had gekend.

Aan het einde van 2005 kwamen er opnieuw contractuele problemen toen Button niet meer naar Williams wilde overstappen ondanks het feit dat hij voor 2006 voor hen had getekend. Nadat BMW zicht had teruggetrokken als motorleverancier voor Williams was hij van mening dat hun kansen waren afgenomen. Op 21 september 2005 bevestigde BAR dat Button in 2006 voor hen zou rijden. Williams was uitgekocht voor een bedrag van 30 miljoen dollar. Hij zou in 2006 gezelschap krijgen van ex-Ferrari coureur Rubens Barrichello.

Aan het begin van het seizoen van 2006 nam Honda het team volledig over en ging verder onder de naam Honda F1.

Het seizoen van 2006 kende hoogte- en dieptepunten. Hij reed een zeer slechte race in Engeland maar won zijn eerste Grand Prix in Hongarije.

Tijdens de 113e Grand Prix van zijn carrière slaagde hij erin om zijn eerste overwinning binnen te slepen. Hij startte vanaf de veertiende positie vanwege het wisselen van een motor. Er viel veel regen tijdens de race en in de chaos wist hij zich in de tiende ronde naar de vierde positie te knokken. Toen Kimi Räikkönen, Fernando Alonso uitvielen reed hij door en won hij met veertig seconden voorsprong op Pedro de la Rosa.

De teamsamenstelling bleef ongewijzigd in 2007. Button miste de wintertests vanwege twee haarscheurtjes in zijn ribben opgelopen tijdens een kart-incident. Het seizoen verliep desastreus en de auto was niet in staat om bij de top in de buurt te komen. Tegen het einde van het seizoen waren er enkele oplevingen, vooral tijdens regensituaties.

In 2008 bleef Button bij Honda en was zijn teamgenoot nog altijd Rubens Barrichello. Hij slaagde er alleen tijdens de Grand Prix van Spanje in om punten te scoren (6e plaats).

Op 5 december 2008 maakte Honda bekend uit de Formule 1 te stappen vanwege de wereldwijde kredietcrisis. Button was voor een stoeltje in 2009 afhankelijk van het feit of het team een koper kon vinden.

Op 5 maart 2009 werd bekendgemaakt dat het voormalige Honda team zou worden omgedoopt tot Brawn GP nadat Ross Brawn, de teamchef van Honda Racing, Honda had gekocht. Brawn GP ging rijden met motoren van Mercedes. Button en Barrichello werden bevestigd als coureurs voor 2009. Button veroverde de poleposition tijdens de Grand Prix van Australië met teamgenoot Barrichello op de tweede plaats. Hij heeft de leiding tijdens de race niet meer afgestaan en scoorde samen met Barrichello een 1-2 voor het team. Dit gebeurde voor het eerst sinds 1954 tijdens de debuutrace van een team. Een week later in Maleisië won hij opnieuw nadat de race was stilgelegd vanwege zware regen. In deze race scoorde Button zijn eerste hattrick (poleposition, snelste ronde en winst). Hij werd derde tijdens de derde race in China en won de vierde in Bahrein. Op 18 oktober 2009 werd Jenson Button wereldkampioen met een vijfde plaats tijdens de Grand Prix van Brazilië.

Van 2010 tot en met 2016 reed Button voor McLaren. Hij was hier van 2010 tot 2012 teamgenoot van Lewis Hamilton. Vanwege zijn kampioenschapswinst in 2009 komt Button uit met startnummer 1. Aan het begin van het seizoen waren de verwachtingen over Button niet al te hoog, men dacht dat Hamilton de betere van de McLaren-coureurs zou zijn. Tijdens de eerste race in Bahrein bleek dat ook, Hamilton werd derde en Button finishte als zevende. Maar Button zorgde voor een enorme verrassing door de deels verregende race in Australië sensationeel te winnen, en zo op te klimmen naar de derde positie in het kampioenschap, nog voor teamgenoot Hamilton. Hij wist de rest van het seizoen nog 6 keer op het podium te eindigen, mede dankzij een overwinning tijdens de Grand Prix van China en werd uiteindelijk vijfde in het kampioenschap.

Tijdens het raceweekend in Italië in 2016 maakte Button bekend dat hij aan het eind van dat seizoen een stap terug doet bij McLaren, en in 2017 en 2018 de rol van ambassadeur op zich zal nemen. Hij wordt vervangen door Stoffel Vandoorne, maar blijft nog wel beschikbaar als reservecoureur.^[1]

Als reserverijder verving hij in 2017 Fernando Alonso tijdens de Grand Prix van Monaco, die deze race oversloeg om deel te kunnen nemen aan de Indianapolis 500.^[2]

Ruim twintig jaar nadat hij als coureur bij Williams tekende, keert Jenson terug bij het Britse team. Ditmaal niet achter het stuur, maar als senior-adviseur. Als zodanig zal hij Williams van advies voorzien en ondersteuning geven bij het ontwikkelen van de (junior)-coureurs.^[3]

‡ Halve punten zijn toegekend omdat minder dan 75% van de raceafstand was gereden.

#	Race #	Datum	Seizoen	Grand Prix	Circuit	Grid	Verschil	Constructeur	Motor	Banden	Chassis
1	117	6 augustus	2006	GP van Hongarije	Hungaroring	4	0:30:837	Honda F1	Honda	M	RA106
2	159	29 maart	2009	GP van Australië	Albert Park Street Circuit	1	0:00:807	Brawn GP	Mercedes	B	BGP001
3	160	5 april		Maleisië	Sepang International Circuit	1	0:22:722
4	162	26 april		GP van Bahrein	Bahrain International Circuit	4	0:07:187
5	163	10 mei		GP van Spanje	Circuit de Barcelona-Catalunya	1	0:13:056
6	164	24 mei		GP van Monaco	Circuit de Monaco	1	0:07:666
7	165	7 juni		GP van Turkije	Istanbul Park	2	0:06:714
8	177	28 maart	2010	GP van Australië	Albert Park Street Circuit	4	0:12:034	McLaren			MP4-25
9	179	18 april		GP van China	Shanghai International Circuit	5	0:01:530
10	201	12 juni	2011	GP van Canada	Circuit Gilles Villeneuve	7	0:02:709			P	MP4-26
11	205	31 juli		GP van Hongarije	Hungaroring	3	0:03:588
12	209	9 oktober		GP van Japan	Suzuka International Racing Course	2	0:01:160
13	214	18 maart	2012	GP van Australië	Albert Park Street Circuit	2	0:02:139				MP4-27
14	225	2 september		GP van België	Circuit de Spa-Francorchamps	1	0:13:624
15	233	25 november		GP van Brazilië	Autódromo José Carlos Pace	2	0:02:734

Legenda:

• # – Overwinningsnummer; voorbeeld, "1" staat voor Buttons eerste Grand Prix-overwinning.
• Race – Racenummer; voorbeeld, "1" staat voor de eerste race waar Button aan heeft deelgenomen
• Grid – De startpositie op de grid waar Button de race begon.
• Verschil – Verschil met de tweede plaats, in minuten:seconden.milliseconden
• Wereldkampioen
  ■ Wereldkampioenschap gewonnen

Zie de categorie Jenson Button van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.