José De Cauwer
José De Cauwer | ||||
---|---|---|---|---|
José De Cauwer in 2019 | ||||
Persoonlijke informatie | ||||
Geboortedatum | 25 september 1949 | |||
Geboorteplaats | Temse, België | |||
Sportieve informatie | ||||
Discipline(s) | Weg | |||
Ploegen | ||||
1973 1974 1975 1976 - 1978 1979 - 1980 | Hertekamp Sonolor-Gitane Frisol-GBC TI-Raleigh Peugeot-Esso-Michelin | |||
Beste prestaties | ||||
Parijs-Roubaix | 12e (1975) | |||
|
José Amadé Maria De Cauwer (Temse, 25 september 1949) is een voormalig Belgisch wielrenner, beroeps van 1973 tot 1980. Daarna was hij ploegleider en bondscoach. Tegenwoordig is hij wielercommentator bij de VRT.
Wielrenner
[bewerken | brontekst bewerken]Het hoogtepunt in zijn carrière is ongetwijfeld de overwinning in de 1e etappe van de Ronde van Spanje 1976, waarna hij 3 dagen de leiderstrui mocht dragen. De Cauwer was ook jarenlang de persoonlijke helper van de Nederlandse topwielrenner Hennie Kuiper.[1]
Resultaten in voornaamste wedstrijden
[bewerken | brontekst bewerken]
|
|
Coach
[bewerken | brontekst bewerken]Zijn grootste successen kende hij echter niet als wielrenner, maar als wielercoach. Die carrière begon in 1981, meteen na zijn carrière als beroepsrenner. Hij werd assistent-ploegleider van Fred De Bruyne bij de Belgische ploeg DAF Trucks, waar hij werkte met onder anderen Roger De Vlaeminck en een van zijn beste vrienden Hennie Kuiper. Dat leverde twee keer op rij winst op in de Ronde van Vlaanderen (met Kuiper en René Martens). Onder zijn leiding als ploegleider van de gelegenheidsformatie ADR-Agrigel won de Amerikaan Greg LeMond in 1989 voor de tweede keer de Ronde van Frankrijk.
In 2005 werd Tom Boonen tijdens zijn bondscoachschap wereldkampioen wielrennen op de weg in Madrid. Na dat WK nam hij ontslag en werd hij opgevolgd door Carlo Bomans. De officiële verklaring voor het afscheid van De Cauwer was dat hij wilde stoppen op een hoogtepunt. Hij was destijds echter ook verwikkeld in het dopingproces rond de voormalige profrenner Ronny Van Sweevelt, die De Cauwer aanwees als een van zijn leveranciers van amfetamines. De Cauwer gaf toe dat zijn brievenbus als doorgeefluik voor verboden middelen had gediend, maar werd in 2009 vrijgesproken.[2]
Tot eind 2008 was De Cauwer verantwoordelijk voor de jeugdopleiding van de Silence-Lotto-wielerploeg en deeltijds ploegleider. Maar voor aanvang van het nieuwe wielerseizoen in 2009 werd José De Cauwer ontslagen. Toen Silence-Lotto vervolgens zwak presteerde in het voorjaar van 2009 leidde dat tot een kleine polemiek tussen De Cauwer en Marc Coucke.
Commentator
[bewerken | brontekst bewerken]De Cauwer is ook regelmatig co-commentator bij wielerwedstrijden voor de VRT, onder andere tijdens de Ronde van Frankrijk, Ronde van Vlaanderen en Strade Bianche met Michel Wuyts (tot 2021), Renaat Schotte of Karl Vannieuwkerke.
Links en bibliografie
- De kijk van De Cauwer - Rik Vanwalleghem - Borgerhoff & Lamberigts - ISBN 978 90 893 1108 5 (2010)
- Surplace - Gio Lippens & José De Cauwer - Volt - ISBN 9789021424507 (2021)
- De 10 geboden van José De Cauwer - Rik Vanwalleghem & José De Cauwer - Borgerhoff & Lamberigts - ISBN 9789072201218 (2023)
- (en) Profiel van José De Cauwer op ProCyclingStats
- Profiel van José De Cauwer op de Wielersite
Referenties
- ↑ Willem de Gelder, Hennie Kuiper en zijn 'superknecht' José de Cauwer zijn na vijftig jaar nog steeds kameraden (24-07-2021). Gearchiveerd op 1 september 2022. Geraadpleegd op 01-09-2022.
- ↑ De Cauwer acquitted. Cyclingnews. Gearchiveerd op 21 mei 2022. Geraadpleegd op 15 juli 2017.