Rémy Di Grégorio

Rémy Di Grégorio
Rémy Di Grégorio
Persoonlijke informatie
Geboortedatum 31 juli 1985
Geboorteplaats Marseille, Frankrijk
Lengte 180 cm
Sportieve informatie
Huidige ploeg Delko Marseille Provence KTM
Discipline(s) Weg
Specialisatie(s) Klimmer
Ploegen
2005–2010
2011
2012
2014–
Française des Jeux
Astana
Cofidis
Delko Marseille KTM
Beste prestaties
Luik-Bastenaken-Luik 18e (2009)
Ronde van Spanje 19e (2010)
Portaal  Portaalicoon   Wielersport

Rémy Di Grégorio (Marseille, 31 juli 1985) is een Frans wielrenner die anno 2018 rijdt voor Delko Marseille Provence KTM. Daarvoor reed hij voor La Française des Jeux, Astana en Cofidis.

Di Grégorio maakte zijn debuut in het profpeloton in 2005 voor La Française des Jeux. In zijn tweede jaar won hij de achtste etappe van de Ronde van de Toekomst. Datzelfde jaar komt hij ook als vijtiende aan op de top van de Mont Ventoux in de Critérium du Dauphiné Libéré. Het jaar erna won hij in dezelfde koers de bergtrui.

In de editie van 2007 van Luik-Bastenaken-Luik, die werd gewonnen door Danilo Di Luca, zat Di Grégorio in de vroege vlucht, samen met Jan Kuyckx (Landbouwkrediet), Unai Etxebarria (Euskaltel-Euskadi) en Vasil Kiryjenka (Tinkoff), maar werd teruggepakt op zo'n vijftien kilometer van de streep. In datzelfde jaar debuteerde hij in de Ronde van Frankrijk. Hier moest hij al in de vierde etappe opgeven, nadat hij als laatste over de finish kwam door een val, waarbij hij een elleboogbreuk opliep.

In 2008 kwam zijn seizoen pas laat op gang, omdat hij door een peesontsteking af moest zeggen voor Parijs-Nice. Hij maakte zijn rentree in de Ronde van Romandië, waar hij in de tweede etappe vluchtte samen met Ian McKissick (BMC) en José Luis Arrieta (AG2R). Op acht kilometer voor de meet werd hij echter als laatste bijgehaald door het door sprintersteams aangejaagde peloton. In de Tour de France dat jaar reed hij lange tijd solo in de tiende etappe, waarin hij onder andere als eerste boven op de Col du Tourmalet kwam. Omdat favoriet Alejandro Valverde loste uit de groep favorieten, die achter Di Grégorio reden, versnelde de groep favorieten, waardoor Di Grégorio uiteindelijk vrij kansloos werd bijgehaald op de laatste beklimming naar Hautacam. Die etappe werd hij uitgeroepen tot meest strijdlustige renner. Ook in de zeventiende etappe ontsnapte hij en reed hij een aantal bergpunten bijeen, waardoor hij uiteindelijk als negende eindigde in het bergklassement.

Tijdens de eerste rustdag van de Ronde van Frankrijk 2012 werd Di Grégorio gearresteerd op verdenking van betrokkenheid bij een dopingzaak. Hierop werd hij door de ploegleiding van Cofidis geschorst.[1] In april 2013 werd hij vrijgesproken en kon hij op zoek gaan naar een nieuwe ploeg.[2] In 2018 werd hij tijdens Parijs-Nice betrapt op EPO.

Belangrijkste overwinningen

[bewerken | brontekst bewerken]
2003
Frans kampioen tijdrijden, Junioren
2e etappe deel B Internationale Ronde van Nedersaksen, Junioren
2006
8e etappe Ronde van de Toekomst
2007
Bergklassement Critérium du Dauphiné Libéré
2011
7e etappe Parijs-Nice
2012
4e etappe Ronde van Asturië
2013
3e etappe en eindklassement Ronde van Bulgarije
2014
Eindklassement Ronde van Taiwan
2016
Bergklassement Internationaal Wegcriterium
2018
2e etappe Ronde van de Provence

Resultaten in voornaamste wedstrijden

[bewerken | brontekst bewerken]
Jaar Ronde van
Italië
Ronde van
Frankrijk
Ronde van
Spanje
2005
2006
2007 opgave  
2008 59e   80e  
2009 51e  
2010 78e   19e  
2011 38e  
2012 uitgesloten  
2013
2014
2015
2016
2017
Jaar Amstel Gold Race Luik-Bast.‑Luik Ronde van Lombardije Waalse Pijl Parijs-Tours Wereld­ranglijsten
2005 opgave
2006
2007 82e 228e (UPT)
2008
2009 18e opgave
2010 206e (UWK)
2011 68e 48e 20e 158e (UWT)
2012
2013
2014 52e
2015
2016 106e
2017 44e
[bewerken | brontekst bewerken]
Commons heeft media­bestanden in de categorie Rémy Di Grégorio.