Station Kyoto

Station Kyōto
京都駅, Kyōto-eki
Het stationsgebouw.
Het stationsgebouw.
Plaats
Prefectuur Kyoto
Stad Kyoto
Wijk Shimogyō-ku
Coördinaten 34° 59′ NB, 135° 46′ OL
Geschiedenis
Opening 6 februari 1877 (JR)
15 november 1928 (Kintetsu)
29 mei 1981 (Metro van Kyoto)
Info
Reizigers 400.852 (JR West)
77.400 (JR Central)
101.705 (Kintetsu)
123.360 (Metro van Kyoto)
Perronsporen 19 (JR)
4 (Kintetsu)
2 (Metro van Kyoto)
Afkorting JR-A31 (Tokaido-lijn)
JR-B31 (Kosei-lijn)
JR-D01 (Nara-lijn)
JR-E01 (Sanin-lijn)
B01 (Kintetsu)
K11 (Metro van Kyoto)
Uitbater JR Central, JR West, Kintetsu, Metro van Kyoto
Kaart
Station Kyoto (Japan)
Station Kyoto
Portaal  Portaalicoon   Openbaar vervoer
Japan
Het eerste station uit 1877.
Het tweede station uit 1914.
Het derde station uit 1952.
De binnenkant van het station.
De ingang van het Kintetsu-gedeelte

Station Kyoto (京都駅, Kyōto-eki) is het belangrijkste vervoersknooppunt in de Japanse stad Kyoto. Het station is na station Nagoya het op een na grootste spoorwegstation in Japan (op basis van de totale vloeroppervlakte van het gebouw waarin onder andere ook een hotel is gevestigd welke in deze berekening wordt meegenomen) en is een van de grootste gebouwen in het land. Het wordt aangedaan door in totaal zeven lijnen (vijf van JR, één van Kintetsu en één metrolijn), een aantal langeafstands- en nachttreinen en enkele lijnen met een doorgaande verbinding tot aan het station Kyoto. Het station huisvest verder een hotel, het Isetan-warenhuis, een bioscoop, restaurants en winkelcentra.

Lijnen

[bewerken | brontekst bewerken]

Het station heeft sporen op in totaal vier niveaus: de metrolijn rijdt ondergronds (onder het ondergrondse winkelcentrum Porta), de lijnen van JR West bevinden zich op de begane grond,[1] De lijnen van Kintetsu één niveau erboven en de Shinkansen op één niveau boven de Kintetsu-lijnen.

JR West

[bewerken | brontekst bewerken]
0 ■ Hokuriku-lijn
■ Tōkaidō-lijn, Chūō-lijn en de Takayama-lijn 		intercity's richting Fukui, Kanazawa en Toyama
richting Maibara, Nagoya, Gifu en Toyama
2,3 ■ Biwako-lijn
■ Kosei-lijn 		richting Kusatsu en Maibara
richting Katata en Ōmi-Imazu
4,5 ■ JR Kyoto-lijn richting Takatsuki, Ōsaka en Sannomiya
6,7 ■ Kinokuni-lijn
■ Chizu-lijn
■ doorgaande lijnen van de Hokuriku-lijn en de Tōkaidō-lijn
■ Haruka 		richting Shirahama en Shingū
richting Tottori en Kurayoshi
richting Ōsaka en Sannomiya
richting Luchthaven Kansai via de Kansai-Kūkō-lijn
8,9,10 ■ Nara-lijn richting Uji en Nara
30 ■ Haruka richting Luchthaven Kansai via de Kansai-Kūkō-lijn
31 ■Sanin-lijn intercity's richting Fukuchiyama, Kinosaki Onsen, Higashi-Maizuru en Amanohashidate
32,33 ■ Sagano-lijn richting Kameoka en Sonobe
34 ■ Aankomstperron voor lijnen van spoor 33
Shinkansen
11,12 Tōkaidō Shinkansen richting Nagoya en Tokio
13,14 Tōkaidō Shinkansen richting Shin-Ōsaka en Hakata

Bijzondere diensten

[bewerken | brontekst bewerken]

Naast de reguliere treindiensten zijn er een aantal lange-afstandstreinen en nachtreinen naar gebieden die normaal gesproken niet rechtstreeks te bereiken zijn.

Hokuriku-lijn:

Tōkaidō-lijn, Chūō-lijn en de Takayama-lijn:

Sanin-lijn:

Hanwa-lijn, Kansai-Kūkō-lijn en de Kinokuni-lijn

  • Haruka richting Shin-Ōsaka en de luchthaven Kansai

Kintetsu

[bewerken | brontekst bewerken]

Het gedeelte van Kintetsu bestaat uit een winkelpromenade op de begane grond en de perrons erboven. Er zijn vier zakspoorperrons.

1,2 ■ Kyoto-lijn intercity's richting Nara, Kashiharajingu-mae en Ise
3,4 ■ Kyoto-lijn richting Tanbabashi, Shin Tanabe, Yamato Saidaiji, Tenri en Kashiharajingu-mae

Metro van Kyoto

[bewerken | brontekst bewerken]
1 ■ Karasuma-lijn richting Takeda en Nara (via de Kintetsu Kyoto-lijn)
2 ■ Karasuma-lijn richting Shijō, Karasuma Oike en Kokusaikaikan

Het stationsgebouw

[bewerken | brontekst bewerken]

Het stationsgebouw is ontworpen door Hiroshi Hara en heeft een totale oppervlakte van 238.000m2 (het vloeroppervlak bedraagt 38.000m2). Het station is verder 147 m lang, 80 m breed, 60 m hoog en opgeleverd in 1997. De binnenkant van het gebouw is open en men kan door middel van roltrappen het dak bereiken, waarvan men een uitzicht over de stad heeft.

Geschiedenis

[bewerken | brontekst bewerken]

Het eerste station werd in 1877 geopend aan de spoorlijn vanuit Kōbe. In 1889 werd het station verbonden met Tokio en enkele lokale spoorlijnen (de huidige Sagano en Nara-lijnen). In 1914 werd er een nieuw, groter station opgeleverd, ditmaal met een stationsplein. In 1950 brandde dit station af, waarna het vervangen werd door een veel moderner, doch soberder station. Uiteindelijk zou ook dit station verdwijnen: ter ere van het 1200-jarig bestaan van Kyoto in 1997 werd er een nieuw station gebouwd. Dit (vierde) station was echter niet onomstreden: Kyoto is vooral een stad van tempels, schrijnen en ander cultureel erfgoed en men vond een enorm, futuristisch gebouw daar niet inpassen.

Overig openbaar vervoer

[bewerken | brontekst bewerken]

Aan de noordkant van het station bevindt zich een busstation met lokale buslijnen. Aan de zuidkant is er een kleiner busstation met langeafstandsbussen naar andere steden en naar de luchthaven Kansai. Aan beide kanten bevinden zich ook taxistandplaatsen.

Stationsomgeving

[bewerken | brontekst bewerken]

Daar het station hét vervoersknooppunt van de stad is, vervult het gebied in en rondom het station een centrumfunctie. Het gebied wordt gekenmerkt door openbare gebouwen, winkels (er zijn vier winkelcentra, waarvan twee onder het station), restaurants en hotels.

Binnen het station

[bewerken | brontekst bewerken]

Noordzijde

[bewerken | brontekst bewerken]

Deze kant van het station wordt ook wel Karasumaguchi (烏丸口) genoemd.

Zuidzijde

[bewerken | brontekst bewerken]

Deze kant van het station wordt ook wel Hachijōguchi (八条口) genoemd.

Zie de categorie Station Kyoto van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Station_Kyoto&oldid=67624308"