Álvaro Saborío – Wikipedia, wolna encyklopedia

Álvaro Saborío
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Álvaro Alberto Saborío Chacón

Data i miejsce urodzenia

25 marca 1982
Quesada

Wzrost

186 cm

Pozycja

napastnik

Kariera juniorska
Lata Klub
1998–1999 Fortuna San Carlos
1999–2000 Monterrey
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2000–2001 Saltillo 7 (2)
2001–2006 Deportivo Saprissa 151 (95)
2006–2010 Sion 87 (36)
2009–2010 Bristol City (wyp.) 19 (2)
2010 Real Salt Lake (wyp.) 29 (12)
2011–2015 Real Salt Lake 110 (55)
2015–2016 D.C. United 34 (10)
2017 Deportivo Saprissa 4 (1)
2017–2022 San Carlos 134 (64)
2020 Alajuelense (wyp.) 18 (6)
2023 San Carlos 8 (2)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2002–2004  Kostaryka U-23 16 (14)
2002–2021  Kostaryka 112 (36)
W sumie: 128 (50)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Dorobek medalowy
Copa Centroamericana
złoto Kostaryka 2013

Álvaro Alberto Saborío Chacón (ur. 25 marca 1982 w Quesadzie) – piłkarz kostarykański grający na pozycji napastnika.

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]

Saborío jest wychowankiem jednego z najbardziej znanych kostarykańskich klubów, Deportivo Saprissa. W jego barwach zadebiutował w 2001 roku w pierwszej lidze Kostaryki i wtedy stworzył atak z doświadczonym Hernanem Medfordem. Pierwszy sukces z Deportivo osiągnął jednak dopiero w sezonie 2003/2004, kiedy to wywalczył tytuł mistrza Kostaryki. W tamtym sezonie został także królem strzelców ligi z 25 golami na koncie.

W 2005 roku Álvaro triumfował z Deportivo w Pucharze Mistrzów CONCACAF (wystąpił w obu finałowych meczach z UNAM Pumas). W tym samym roku wystąpił także na Klubowych Mistrzostwach Świata 2005 i z klubem z San José zajął 3. miejsce w tym turnieju. Zdobył też 2 bramki, obie w meczu z Al-Ittihad Dżidda. W sezonie 2005/2006 po raz drugi w karierze sięgnął po tytuł mistrza kraju.

Latem 2006 Saborío przeszedł do szwajcarskiego FC Sion. W pierwszej lidze szwajcarskiej zadebiutował 13 sierpnia w przegranym 1:2 wyjazdowym meczu z BSC Young Boys. Ogólnie jednak w Szwajcarii dobrze się zaaklimatyzował i strzelił 14 goli, najwięcej w zespole, a Sion zajął wysokie 3. miejsce gwarantujące start w Pucharze UEFA.

W 2009 Saborío został wypożyczony do angielskiego zespołu Bristol City grającego w Football League Championship. Na początku 2010 roku został piłkarzem Real Salt Lake z amerykańskiej Major League Soccer. W 2015 przeszedł do DC United.

Sezon Klub Kraj Rozgrywki Mecze Bramki
2001/02 Deportivo Saprissa  Kostaryka Primera División de Costa Rica 30 11
2002/03 Deportivo Saprissa  Kostaryka Primera División de Costa Rica ? ?
2003/04 Deportivo Saprissa  Kostaryka Primera División de Costa Rica 30 25
2004/05 Deportivo Saprissa  Kostaryka Primera División de Costa Rica ? ?
2005/06 Deportivo Saprissa  Kostaryka Primera División de Costa Rica 32 17
2006/07 FC Sion  Szwajcaria Swiss Super League 31 14
2007/08 FC Sion  Szwajcaria Swiss Super League 34 17
2008/09 FC Sion  Szwajcaria Swiss Super League 22 5
2009/10 Bristol City  Anglia Football League Championship 21 2
2010 Real Salt Lake  Stany Zjednoczone Major League Soccer 27 12
2011 Real Salt Lake  Stany Zjednoczone Major League Soccer 23 11
2012 Real Salt Lake  Stany Zjednoczone Major League Soccer 31 17
2013 Real Salt Lake  Stany Zjednoczone Major League Soccer 16 12
2014 Real Salt Lake  Stany Zjednoczone Major League Soccer 16 8
2015 Real Salt Lake  Stany Zjednoczone Major League Soccer 14 3
2015 DC United  Stany Zjednoczone Major League Soccer 12 4
2016 DC United  Stany Zjednoczone Major League Soccer

Kariera reprezentacyjna

[edytuj | edytuj kod]

W reprezentacji Kostaryki Saborío zadebiutował 16 października 2002 w wygranym 2:1 meczu z Ekwadorem. W 2004 roku wystąpił w turnieju Copa América, ale z Kostaryką odpadł w ćwierćfinale. Natomiast w sierpniu tamtego roku zagrał na Igrzyskach Olimpijskich w Atenach, na których zdobył jednego gola w grupowym meczu z Portugalią (4:2), ale z rodakami pożegnał się z turniejem już w ćwierćfinale po porażce 0:4 z późniejszymi mistrzami olimpijskimi, Argentyną.

W 2006 roku selekcjoner reprezentacji, Alexandre Guimarães powołał Álvaro do kadry na Mistrzostwa Świata w Niemczech. Na tym turnieju był rezerwowym napastnikiem dla Paulo Wanchope'a i Rónalda Gómeza, toteż wystąpił tylko w 2 meczach: przegranych 0:3 z Ekwadorem oraz 1:2 z Polską.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]