Reprezentacja Kostaryki w piłce nożnej mężczyzn – Wikipedia, wolna encyklopedia
Przydomek | Los Ticos, | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Związek | |||||||
Sponsor techniczny | |||||||
Trener | |||||||
Asystent trenera | |||||||
Skrót FIFA | CRC | ||||||
Ranking FIFA | 54. (1437.57 pkt.)[a] | ||||||
Miejsce w rankingu Elo | 51. (1638 pkt.) (18 lipca 2023) | ||||||
Zawodnicy | |||||||
Kapitan | |||||||
Najwięcej występów | Celso Borges (163) | ||||||
Najwięcej bramek | Rolando Fonseca (47) | ||||||
Mecze | |||||||
Pierwszy mecz Kostaryka 7:0 Salwador (Gwatemala, Gwatemala; 14 września 1921) | |||||||
Najwyższe zwycięstwo Kostaryka 12:0 Portoryko (Barranquilla, Kolumbia; 10 grudnia 1946) | |||||||
Najwyższa porażka Meksyk 7:0 Kostaryka (Meksyk, Meksyk; 17 sierpnia 1975) Hiszpania 7:0 Kostaryka (Doha, Katar; 23 listopada 2022) | |||||||
Medale | |||||||
Mistrzostwa Ameryki Północnej | |||||||
| |||||||
Strona internetowa | |||||||
|
Reprezentacja Kostaryki w piłce nożnej mężczyzn – drużyna piłkarska reprezentująca Republikę Kostaryki w zawodach międzynarodowych. Za jej funkcjonowanie odpowiedzialna jest Federación Costarricense de Fútbol, organ zarządzający piłką nożną w Kostaryce. W reprezentacji mogą występować wyłącznie zawodnicy posiadający obywatelstwo kostarykańskie.
Kostarykę nazywa się Szwajcarią Karaibów, a na obywateli powiada się Ricos (Bogacze).
Po raz pierwszy zagrała w finałach mistrzostw świata w 1990 roku. Debiutant, prowadzony przez Serba Borę Milutinovicia, w rozgrywkach grupowych zwyciężył 1:0 Szkocję oraz 2:1 Szwecję i, mimo iż w trzecim meczu przegrał minimalnie z Brazylią, awansował do drugiej rundy. Tam nie sprostał Czechosłowacji, co w dużej mierze było pochodną nieobecności kontuzjowanego bramkarza Luisa Gabelo Conejo, który w poprzednich spotkaniach był wyróżniającym się zawodnikiem drużyny.
Na kolejny awans kibice reprezentacji musieli czekać aż dwanaście lat. Na Mistrzostwach Świata 2002 Kostarykańczycy nie powtórzyli sukcesu z 1990 roku i zakończyli udział w turnieju na fazie grupowej zajmując trzecie miejsce z czterema punktami na koncie po zwycięstwie 2:0 z Chinami, remisie z Turcją 1:1, oraz porażce 2:5 z Brazylią. W tym samym roku reprezentacja osiągnęła za to swój najlepszy wynik w rozgrywkach o Złoty Puchar CONCACAF. Doszła do finału, w którym przegrała ze Stanami Zjednoczonymi.
W japońsko-koreańskim Mundialu drużynę prowadził Alexandre Guimarães, Brazylijczyk naturalizowany w Kostaryce. Jako zawodnik grał w pamiętnych mistrzostwach w 1990 roku. Od wielu lat gwiazdą obecnej reprezentacji jest napastnik Paulo Wanchope, w przeszłości piłkarz m.in. Derby County, West Hamu United i Málagi.
Cztery lata później kostarykańscy piłkarze na mundialu 2006 zagrali w grupie A razem z gospodarzem mistrzostw Niemcami, Ekwadorem, oraz Polską. Po przegraniu wszystkich trzech spotkań (odpowiednio 2:4 z reprezentacją Niemiec w meczu otwarcia turnieju, 0:3 z Ekwadorem oraz 1:2 z Polską), z zerowym dorobkiem punktowym zajęli ostatnie miejsce w grupie i odpadli z turnieju.
Na występ w kolejnych mistrzostwach świata Kostaryka czekała osiem lat. Na brazylijskich boiskach Kostarykanie grali w grupie D razem z Urugwajem, Włochami i Anglią. Po dwóch zwycięstwach (z Urugwajem 3:1 oraz Włochami 1:0) i bezbramkowym remisie z Anglią z siedmioma punktami na koncie awansowali oni z pierwszego miejsca w grupie do 1/8 finału. W tej fazie turnieju spotkali się z reprezentacją Grecji z którą wygrali 5:3 po serii rzutów karnych. Awansowali więc do ćwierćfinału w którym trafili na reprezentację Holandii, której ulegli dopiero po rzutach karnych stosunkiem 3:4.
W 2018 roku awansowali na mundial w Rosji. Grali na nim w grupie E razem z Brazylią, Szwajcarią, oraz Serbią. W turnieju zanotowali jednak dwie porażki (odpowiednio z Serbią 0:1 i Brazylią 0:2) oraz remis ze Szwajcarią 2:2 i odpadli z turnieju już po fazie grupowej.
Reprezentacja Kostaryki zajmuje aktualnie (1 czerwca 2017) 2 miejsce w federacji CONCACAF.
Udział w Mistrzostwach Świata
[edytuj | edytuj kod]- 1930–1934 – Nie brała udziału
- 1938 – Wycofała się z kwalifikacji
- 1950–1954 – Nie brała udziału
- 1958–1986 – Nie zakwalifikowała się
- 1990 – 1/8 Finału
- 1994–1998 – Nie zakwalifikowała się
- 2002 – Faza Grupowa
- 2006 – Faza Grupowa
- 2010 – Nie zakwalifikowała się
- 2014 – Ćwierćfinał
- 2018 – Faza Grupowa
- 2022 – Faza Grupowa
Udział w Złotym Pucharze CONCACAF
[edytuj | edytuj kod]- 1991 – IV Miejsce
- 1993 – III Miejsce[1]
- 1996 – Nie zakwalifikowała się
- 1998 – Faza Grupowa
- 2000 – Ćwierćfinał
- 2002 – II Miejsce
- 2003 – IV Miejsce
- 2005 – Ćwierćfinał
- 2007 – Ćwierćfinał
- 2009 – III Miejsce[2]
- 2011 – Ćwierćfinał
- 2013 – Ćwierćfinał
- 2015 – Ćwierćfinał
- 2017 – III Miejsce[2]
- 2019 – Ćwierćfinał
- 2021 – Ćwierćfinał
Udział w Copa Centroamericana
[edytuj | edytuj kod]- 1991 – Mistrzostwo
- 1993 – II Miejsce
- 1995 – Ćwierćfinał
- 1997 – Mistrzostwo
- 1999 – Mistrzostwo
- 2001 – II Miejsce
- 2003 – Mistrzostwo
- 2005 – Mistrzostwo
- 2007 – Mistrzostwo
- 2009 – II Miejsce
- 2011 – II Miejsce
- 2013 – Mistrzostwo
- 2014 – Mistrzostwo
- 2017 – IV Miejsce
Rekordziści
[edytuj | edytuj kod] Występy[edytuj | edytuj kod]
Stan na 2 sierpnia 2019. | Gole[edytuj | edytuj kod]
Stan na 2 sierpnia 2019. |
Selekcjonerzy
[edytuj | edytuj kod]# | Trener | Narodowość | Od | Do | Bilans | Osiągnięcia | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
M | Z | R | P | % | Trofea | Lata | ||||||||
1. | Valdeir Vieira | Brazylia | kwiecień 1996 | styczeń 1997 | 16 | 6 | 5 | 5 | 40% | |||||
2. | Horacio Cordero | Argentyna | styczeń 1997 | sierpień 1997 | 17 | 7 | 6 | 4 | 41% | 1x Copa Centroamericana | ||||
3. | Juan Luis Hernández Fuertes | Hiszpania | sierpień 1997 | listopad 1997 | 4 | 1 | 1 | 2 | 25% | |||||
– | Rolando Villalobos | Kostaryka | grudzień 1997 | luty 1998 | 4 | 2 | 0 | 2 | 50% | |||||
4. | Francisco Maturana | Kolumbia | październik 1998 | sierpień 1999 | 11 | 5 | 2 | 4 | 45% | 1x Copa Centroamericana | ||||
5. | Marvin Rodríguez | Kostaryka | październik 1999 | luty 2000 | 7 | 3 | 3 | 1 | 43% | |||||
6. | Gílson Nunes | Brazylia | maj 2000 | listopad 2000 | 10 | 5 | 1 | 4 | 50% | |||||
7. | Alexandre Guimarães | Kostaryka | listopad 2000 | czerwiec 2002 | 33 | 16 | 9 | 8 | 48% | |||||
– | Rodrigo Kenton | Kostaryka | wrzesień 2002 | listopad 2002 | 2 | 0 | 2 | 0 | 0% | |||||
8. | Steve Sampson | Stany Zjednoczone | listopad 2002 | czerwiec 2004 | 19 | 10 | 3 | 7 | 50% | 1x Copa Centroamericana | ||||
9. | Jorge Luis Pinto | Kolumbia | czerwiec 2004 | marzec 2005 | 19 | 8 | 4 | 7 | 42% | 1x Copa Centroamericana | ||||
10. | Alexandre Guimarães (2) | Kostaryka | kwiecień 2005 | lipiec 2006 | 22 | 7 | 2 | 13 | 32% | |||||
– | Carlos Watson | Kostaryka | sierpień 2006 | wrzesień 2006 | 2 | 0 | 1 | 1 | 0% | |||||
11. | Hernán Medford | Kostaryka | październik 2006 | czerwiec 2008 | 24 | 7 | 12 | 5 | 29% | 1x Copa Centroamericana | ||||
12. | Rodrigo Kenton (2) | Kostaryka | czerwiec 2008 | wrzesień 2009 | 25 | 16 | 4 | 5 | 64% | |||||
13. | René Simões | Brazylia | wrzesień 2009 | listopad 2009 | 4 | 1 | 2 | 1 | 25% | |||||
– | Rónald González | Kostaryka | grudzień 2009 | wrzesień 2010 | 6 | 1 | 1 | 4 | 17% | |||||
14. | Ricardo La Volpe | Argentyna | wrzesień 2010 | sierpień 2011 | 18 | 4 | 8 | 6 | 22% | |||||
– | Rónald González | Kostaryka | sierpień 2011 | wrzesień 2011 | 2 | 1 | 0 | 1 | 50% | |||||
15. | Jorge Luis Pinto (2) | Kolumbia | wrzesień 2011 | lipiec 2014 | 50 | 22 | 14 | 14 | 44% | 1x Copa Centroamericana | ||||
16. | Paulo Wanchope | Kostaryka | sierpień 2014 | sierpień 2015 | 15 | 4 | 7 | 4 | 27% | 1x Copa Centroamericana | ||||
17. | Óscar Ramírez | Kostaryka | sierpień 2015 | lipiec 2018 | 47 | 21 | 11 | 15 | 52% | |||||
– | Rónald González | Kostaryka | lipiec 2018 | październik 2018 | 2 | 0 | 0 | 2 | 0% | |||||
18. | Gustavo Matosas | Urugwaj | październik 2018 | wrzesień 2019 | 12 | 5 | 0 | 7 | 42% | |||||
% |
Stan na 2 sierpnia 2019.
Kursywą wyróżniono selekcjonerów tymczasowych.
W nawiasie podano, który raz selekcjoner prowadził reprezentację.