Édouard Martin – Wikipedia, wolna encyklopedia

Édouard Martin

Édouard Martin (2014)
Data i miejsce urodzenia	15 czerwca 1963 El Padul
Zawód, zajęcie	działacz związkowy
Multimedia w Wikimedia Commons

Édouard Martin (ur. 15 czerwca 1963 w El Padul) – francuski robotnik i działacz związkowy pochodzenia hiszpańskiego, organizator protestów związkowych, poseł do Parlamentu Europejskiego VIII kadencji.

Urodził się w Andaluzji w rodzinie wielodzietnej. Na początku lat 70. jego rodzina opuściła Hiszpanię i przeniosła się do Francji, gdzie zamieszkała w Lotaryngii^[1]. W wieku 18 lat zaczął pracować w hucie stali prowadzonej przez koncern Sollac we Florange. Zaangażował się jednocześnie w działalność związkową w ramach Francuskiej Demokratycznej Konfederacji Pracy. W 1989 został przedstawicielem tej centrali związkowej w swoim przedsiębiorstwie^[2].

Édouard Martin stał się osobą powszechnie rozpoznawalną i uznaną za jednego z najbardziej charyzmatycznych przywódców związkowych, gdy stanął na czele protestów hutników przeciwko wygaszaniu kolejnych pieców w lokalnych hutach należących do koncernu ArcelorMittal (który przejął firmę Sollac). Organizował pikiety we Florange i Paryżu, a także okupację siedziby firmy^[3]. Spektakularne protesty związkowe przyczyniły się do zaangażowania w sprawę przez nowo wybranego prezydenta François Hollande'a, ostatecznie nie przeciwdziałały zamknięciu huty^[4].

W 2013 opublikował książkę Ne lâchons rien. W tym samym roku Édouard Martin otrzymał pierwsze miejsce na jednej z regionalnych list Partii Socjalistycznej w wyborach europejskich w 2014^[5], uzyskując mandat eurodeputowanego VIII kadencji^[6], który wykonywał do 2019.