Éric Srecki – Wikipedia, wolna encyklopedia

Éric Srecki
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

2 lipca 1964
Béthune

Wzrost

193 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Francja
Igrzyska olimpijskie
złoto Seul 1988 szermierka
(szpada druż.)
złoto Barcelona 1992 szermierka
(szpada ind.)
srebro Sydney 2000 szermierka
(szpada druż.)
brąz Atlanta 1996 szermierka
(szpada druż.)
Mistrzostwa świata
złoto Ateny 1994 szpada druż.
złoto Haga 1995 szpada ind.
złoto Kapsztad 1997 szpada ind.
złoto Seul 1999 szpada druż.
srebro Lyon 1990 szpada druż.
srebro Budapeszt 1991 szpada druż.
srebro Essen 1993 szpada druż.
srebro Haga 1995 szpada druż.
srebro Chaux-de-Fonds 1998 szpada druż.
brąz Lozanna 1987 szpada druż.
Mistrzostwa Europy
srebro Płowdiw 1998 szpada ind.
srebro Bolzano 1999 szpada druż.

Éric Claude François Srecki (ur. 2 lipca 1964 w Béthune[1]) – francuski szermierz, szpadzista, czterokrotny medalista olimpijski i wielokrotny medalista mistrzostw świata.

Na igrzyskach olimpijskich w Seulu w 1988 roku reprezentacja Francji w składzie: Frédéric Delpla, Jean-Michel Henry, Olivier Lenglet, Philippe Riboud i Éric Srecki zdobyła złoty medal w zawodach drużynowych. W zawodach indywidualnych był siedemnasty. Podczas rozgrywanych cztery lata później igrzysk olimpijskich w Barcelonie wywalczył złoty medal indywidualnie, pokonując w finale Pawła Kołobkowa z WNP 2:0. Drużynowo Francuzi zajęli czwarte miejsce. Następnie razem z Jean-Michelem Henrym i Robertem Leroux zajął drużynowo trzecie miejsce na igrzyskach olimpijskich w Atlancie w 1996 roku. W rywalizacji indywidualnej był tam dziewiąty. Brał też udział w igrzyskach olimpijskich w Sydney w 2000 roku, gdzie Jean-François Di Martino, Hugues Obry i Éric Srecki zdobyli drużynowo srebrny medal. W zawodach indywidualnych był tym razem siódmy.

Podczas mistrzostw świata w Lozannie w 1987 roku wspólnie z kolegami z reprezentacji zdobył brązowy medal w zawodach drużynowych. W tej samej konkurencji Francuzi ze Sreckim w składzie zdobywali następnie złote medale na mistrzostwach świata w Atenach (1994), mistrzostwach świata w Kapsztadzie (1997) i mistrzostwach świata w Seulu (1999) oraz srebrne na mistrzostwach świata w Lyonie (1990), mistrzostwach świata w Budapeszcie (1991), mistrzostwach świata w Essen (1993), mistrzostwach świata w Hadze (1995) i mistrzostwach świata w Chaux-de-Fonds (1998). Ponadto wywalczył złoty medal indywidualnie podczas mistrzostw świata w Hadze (1995), pokonując w finale Roberta Leroux.

Ponadto zdobył srebrne medale indywidualnie na mistrzostwach Europy w Płowdiwie w 1998 roku[2] i drużynowo na mistrzostwach Europy w Bolzano rok później[3].

Cztery razy był indywidualnym mistrzem Francji (1985, 1990, 1992 i 1994).

Starty olimpijskie (medale)

[edytuj | edytuj kod]
Seul 1988
  • szpada drużynowo – złoto
Barcelona 1992
  • szpada indywidualnie – złoto
Atlanta 1996
  • szpada drużynowo – brąz
Sydney 2000
  • szpada drużynowo – srebro

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]