Étienne-Gaspard Robert – Wikipedia, wolna encyklopedia

Étienne-Gaspard Robert, znany również jako Robertson (ur. 15 czerwca 1763 w Liège, zm. lipiec 1837^[1]) – belgijski fizyk i iluzjonista, wynalazca fanatyskopu (ruchoma odmiana latarni magicznej, mogąca wyświetlać nie tylko slajdy, ale też powiększone obrazy umieszczonych wewnątrz siebie przedmiotów), autor licznych fantasmagorii.

Życiorys

Od 1797 roku wystawiał w Paryżu fantasmagorie^[2] wraz ze swoim asystentem, znanym jako Fritz James^[3], wykorzystujące działanie fanatyskopów, luster i liczne efekty dźwiękowe (m.in. krzyki, dźwięki błyskawic, dzwonów, muzykę itp.) oraz maski, lalki, żywych aktorów i inne efekty sceniczne (np. dym). Ponadto Robertsonowi udało się uzyskać duży realizm prezentowanych przez siebie obrazów, dzięki synchronizacji ruchu fanatyskopu z ustawieniami soczewki, dzięki czemu obraz przez cały czas zachowywał ostrość. Fantasmagorie Robertsona miały wywołać przerażenie odbiorców, a ich scenariusze opowiadały m.in. o przygotowaniach do sabatu czarownic, wiedźmach z Makbeta, kuszeniu świętego Antoniego, ożywianiu zmarłych czy o tematach patriotycznych (np. upadek Robespierre'a) itp^[4]^[5]. Pojawiały się w nich postacie sławnych zmarłych, jak np. Wilhelm Tell czy Wolter^[5].

Swoje fantasmagorie Robertson prezentował m.in. w Niemczech, Hiszpanii, Rosji i Włoszech^[6].

W 1830 opublikował swoje wspomnienia (Mémoires Réeréatifs, Scientifiques et Anecdotiques du Physicien Aéronaute^[1]), w których całkowicie wyjaśnił sposób działania swoich fantasmagorii^[3].

Przypisy

↑ ^a ^b Benjamin Vincent: A Dictionary of Biography. Read Books, 2006, s. 507. ISBN 978-1-4067-9392-5.
↑ Andrzej Gwóźdź Skąd się (nie) wzięło kino, czyli parahistorie obrazu w ruchu. Chronologia. W: Kino nieme. Kraków: Towarzystwo Autorów i Wydawców Prac Naukowych Universitas, 2010, s. 72. ISBN 978-83-242-1297-2.
↑ ^a ^b Margot Berthold: The history of world theater: from the English restoration to the present. New York: Continuum, 1999, s. 268. ISBN 978-0-8264-1167-9.
↑ Paul Clee: Before Hollywood: from shadow play to the silver screen. New York: Clarion Books, 2005, s. 41-44. ISBN 978-0-618-44533-2.
↑ ^a ^b Margot Berthold: The history of world theater: from the English restoration to the present. New York: Continuum, 1999, s. 269. ISBN 978-0-8264-1167-9.
↑ Barbara Maria Stafford: Artful science: enlightenment, entertainment and the eclipse of visual education. Cambridge, Mass.: MIT Press, 1994, s. 16. ISBN 978-0-262-69181-9.

[dict-1] Benjamin Vincent: A Dictionary of Biography. Read Books, 2006, s. 507. ISBN 978-1-4067-9392-5.

[kn-2] Andrzej Gwóźdź Skąd się (nie) wzięło kino, czyli parahistorie obrazu w ruchu. Chronologia. W: Kino nieme. Kraków: Towarzystwo Autorów i Wydawców Prac Naukowych Universitas, 2010, s. 72. ISBN 978-83-242-1297-2.

[hist.268-3] Margot Berthold: The history of world theater: from the English restoration to the present. New York: Continuum, 1999, s. 268. ISBN 978-0-8264-1167-9.

[before.41-44-4] Paul Clee: Before Hollywood: from shadow play to the silver screen. New York: Clarion Books, 2005, s. 41-44. ISBN 978-0-618-44533-2.

[hist.269-5] Margot Berthold: The history of world theater: from the English restoration to the present. New York: Continuum, 1999, s. 269. ISBN 978-0-8264-1167-9.

[art-6] Barbara Maria Stafford: Artful science: enlightenment, entertainment and the eclipse of visual education. Cambridge, Mass.: MIT Press, 1994, s. 16. ISBN 978-0-262-69181-9.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]