Ćwiczenia przygotowawcze – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ćwiczenia przygotowawcze – forma ćwiczeń, w których głównym podmiotem szkolenia jest kadra[1][2].

Charakterystyka

[edytuj | edytuj kod]

Organizowane są w celu utrwalenia i pogłębienia indywidualnej wiedzy i umiejętności oraz nawyków działania zespołowego w dowództwach i sztabach. Treścią ćwiczeń przygotowawczych, które mogą przybierać różne formy, jest profesjonalne przygotowanie kadry w zakresie rozwiązywania problemów strategicznych, operacyjnych i taktycznych w procesie planowania i dowodzenia w różnych sytuacjach pola walki (misji) oraz doskonalenie umiejętności organizacyjno-szkoleniowych i metodycznych[3]. Ćwiczenia przygotowawcze poprzedzane są zajęciami przygotowawczymi w formie wykładów, seminariów, zajęć zbiorowych i podróży historyczno-geograficznych. W ramach ćwiczeń przygotowawczych do realizacji zadań szkoleniowych z praktycznym działaniem wojsk (pododdziałów), w okresie bezpośrednio poprzedzającym to zamierzenie, mogą być przeprowadzane ćwiczenia epizodyczne[4].

Formy ćwiczenia

[edytuj | edytuj kod]

Ze względu na zewnętrzną, organizacyjną stronę zamierzenia, sposób jego prowadzenia oraz rolę spełnianą w procesie szkolenia, realizowane są w następujących formach:

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Krzysztof Krakowski (red.): Edukacja obronna. Leksykon podstawowych pojęć i terminów. Warszawa: Akademia Obrony Narodowej, 2015. ISBN 978-83-7523-497-8.
  • Zbigniew Leśniewski: Doskonalenie kadr w organizacjach wojskowych. Wybrane zagadnienia dydaktyki obronnej. Warszawa: Akademia Obrony Narodowej, 2012. ISBN 978-83-7523-174-8.
  • Jarosław Wołejszo: Metodyka przygotowania i prowadzenia ćwiczeń z dowództwami. Warszawa: Akademia Obrony Narodowej, 2005.
  • Organizacja szkolenia dowództw i sztabów w Siłach Zbrojnych RP. Dokument doktrynalny D.D.7.1. Warszawa: Sztab Generalny Wojska Polskiego. Generalny Zarzad Operacyjny, 2004.