Ćwiczenie epizodyczne – Wikipedia, wolna encyklopedia
Ćwiczenie epizodyczne – rodzaj ćwiczenia taktycznego, operacyjnego lub strategicznego, w czasie którego szkoleni rozwiązują samodzielnie bądź w małych zespołach pewne ściśle określone fragmenty organizacji lub prowadzenia działań bojowych[1]. Może przybrać formę treningu sytuacyjnego[2][3].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Laprus (red.) 1979 ↓, s. 78.
- ↑ Polak i Joniak 2014 ↓, s. 408.
- ↑ Krakowski (red.) 2015 ↓, s. 28.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Krzysztof Krakowski (red.): Edukacja obronna. Leksykon podstawowych pojęć i terminów. Warszawa: Akademia Obrony Narodowej, 2015. ISBN 978-83-7523-497-8.
- Andrzej Polak, Jacek Joniak: Sztuka wojenna. Warszawa: Akademia Obrony Narodowej, 2014. ISBN 978-83-7523-273-8.
- Marian Laprus (red.): Leksykon wiedzy wojskowej. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1979. ISBN 83-11-06229-3.