Łęczyca (gromada) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Łęczyca
gromada
1954–1961
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

szczecińskie

Powiat

stargardzki

Data powstania

5 października 1954

Data likwidacji

1 stycznia 1962

Siedziba

Łęczyca

Szczegółowy podział administracyjny (1954)
Liczba sołectw

4

Liczba reprezentantów
Liczba członków GRN (1954)

13

brak współrzędnych

Łęczyca – dawna gromada, czyli najmniejsza jednostka podziału terytorialnego Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w latach 1954–1972.

Gromady, z gromadzkimi radami narodowymi (GRN) jako organami władzy najniższego stopnia na wsi, funkcjonowały od reformy reorganizującej administrację wiejską przeprowadzonej jesienią 1954[1] do momentu ich zniesienia z dniem 1 stycznia 1973[2], tym samym wypierając organizację gminną w latach 1954–1972[3][4].

Gromadę Łęczyca z siedzibą GRN w Łęczycy utworzono – jako jedną z 8759 gromad na obszarze Polski[3] – w powiecie stargardzkim w woj. szczecińskim na mocy uchwały nr V/50/54 WRN w Szczecinie z dnia 5 października 1954. W skład jednostki weszły obszary dotychczasowych gromad[5] Łęczyca i Tolcz ze zniesionej gminy Dąbrowa oraz miejscowość Storkówko z dotychczasowej gromady Małkocin ze zniesionej gminy Klępino w powiecie stargardzkim, a także obszary dotychczasowych gromad Parlino i Warchlino ze zniesionej gminy Rożnowo Nowogardzkie w powiecie nowogardzkim w tymże województwie[6]. Dla gromady ustalono 13 członków gromadzkiej rady narodowej[7].

1 stycznia 1962 gromadę zniesiono, a jej obszar włączono do gromad Sowno (miejscowości Warchlino, Warchlinko i Siwkowo) i nowo utworzonej Stara Dąbrowa (miejscowości Piaszno, Storkówko, Parlino, Tolcz, Łęczówka, Załęcze, Łęczyca, Łęczyna i Moskorze) w tymże powiecie[8].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Dz.U. z 1954 r. nr 43, poz. 191
  2. Dz.U. z 1972 r. nr 49, poz. 312
  3. a b Podział administracyjny Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. Warszawa: Urząd Rady Ministrów – Biuro do spraw Prezydiów Rad Narodowych, 1956.
  4. Mała Encyklopedia Powszechna PWN. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1959.
  5. Gromady istniały także po II wojnie światowej jako jednostka pomocnicza gmin.
  6. Uchwała Nr V/50/54 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Szczecinie z dnia 5 października 1954 r. w sprawie podziału na nowe gromady powiatu stargardzkiego; w ramach Zarządzenia Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Szczecinie z dnia 30 listopada 1954 r. w sprawie ogłoszenia uchwał Wojewódzkiej Rady Narodowej w Szczecinie z dnia 5 października 1954 r., dotyczących reformy podziału administracyjnego wsi (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Szczecinie z dnia 30 listopada 1954 r., Nr. 15, Poz. 67)
  7. Uchwała Nr XLIII/194/54 Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w Stargardzie Szcz. z dnia 1 października 1954 r. w sprawie ustalenia liczby członków gromadzkich rad narodowych (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Szczecinie z dnia 7 października 1954 r., Nr. 12, Poz. 57)
  8. Uchwała Nr III/36/61 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Szczecinie z dnia 22 września 1961 r. w sprawie zniesienia niektórych gromad w woj. szczecińskim; w ramach Obwieszczenia Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Szczecinie z dnia 22 listopada 1961 r. w sprawie opublikowania uchwał Wojewódzkiej Rady Narodowej w Szczecinie w przedmiocie zmian w dotychczasowym podziale administracyjnym gromad w woj. szczecińskim (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Szczecinie z dnia 25 listopada 1961 r., Nr. 13, Poz. 63)