Łopatyn (gmina) – Wikipedia, wolna encyklopedia
gmina wiejska | |||
1941–1944[1] | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Dystrykt | |||
Powiat | |||
Siedziba | |||
Populacja (1943) • liczba ludności |
| ||
Szczegółowy podział administracyjny (1943) | |||
|
Gmina Łopatyn – dawna gmina wiejska funkcjonująca w latach 1941–1944 pod okupacją niemiecką w Polsce. Siedzibą gminy był Łopatyn.
Gmina Łopatyn została utworzona przez władze hitlerowskie z terenów okupowanych przez ZSRR w latach 1939–1941 terenów należących przed wojną do powiatu radziechowskiego w woj. tarnopolskim:
- ze zlikwidowanej gminy miejskiej Łopatyn
- z części zlikwidowanej gminy Laszków – Batyjów, Chmielno, Kustyn, Podmanastyrek, Rudenko Lackie i Rudenko Ruskie
- z części zlikwidowanej gminy Sieńków – Baryłów, Kulików i Wolica Baryłowa
- z części zlikwidowanej gminy Ohladów – Opłucko
Gmina Łopatyn weszła w skład powiatu kamioneckiego (Kreishauptmannschaft Kamionka Strumiłowa), należącego do dystryktu Galicja w Generalnym Gubernatorstwie. W skład gminy wchodziły miejscowości: Baryłów, Batyjów, Chmielno, Kulików, Kustyn, Łopatyn, Opłucko, Podmanastyrek, Rudenko Lackie, Rudenko Ruskie i Wolica Baryłowa[2].
Po wojnie obszar gminy wszedł w struktury administracyjne ZSRR.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Jednostka poza administracją polską.
- ↑ Amtliches Gemeinde- und Dorfverzeichnis fuer das GG