Łuna 4 – Wikipedia, wolna encyklopedia
Model bliźniaczej sondy Łuna 9 | |
Inne nazwy | Łunnik 4 |
---|---|
Zaangażowani | |
Indeks COSPAR | 1963-008B |
Indeks NORAD | S00566 |
Rakieta nośna | Mołnia 8K78/E6 |
Miejsce startu | |
Cel misji | |
Orbita (docelowa, początkowa) | |
Okrążane ciało niebieskie | |
Perycentrum | 90 000 km |
Apocentrum | 700 000 km |
Czas trwania | |
Początek misji | 2 kwietnia 1963 (08:16:37 UTC) |
Koniec misji | 6 kwietnia 1963 |
Wymiary | |
Masa całkowita | 1422 kg |
Łuna 4 – bezzałogowa sonda kosmiczna wystrzelona przez ZSRR 2 kwietnia 1963 z kosmodromu Bajkonur. Druga radziecka próba miękkiego lądowania na Księżycu.
Odlot z Ziemi wykonany został w sposób pośredni. W czasie lotu ku Księżycowi sonda była obserwowana z terytorium Związku Radzieckiego i odbierane były wysyłane z niej sygnały radiowe. W ciągu pierwszej doby sonda oddaliła się o 216 000 km od Ziemi. W nocy z 2 na 3 kwietnia udało się sfotografować sondę w Krymskim Obserwatorium Astrofizycznym za pomocą teleskopu ze zwierciadłem o średnicy 2,6 m jako obiekt o jasności 14,5m, co stanowiło duży sukces astronomicznej techniki obserwacyjnej. W dniu 5 kwietnia aparat kosmiczny Łuna 4 znalazł się w odległości 365 000 km od Ziemi. Tego samego dnia agencja AFP doniosła z Turynu, że obraz powierzchni Księżyca nadany przez Łunę 4, odebrano na ekranie w Ośrodku Astronomicznych Obserwacji w Torre Bert w pobliżu Turynu. Były to dwa zdjęcia Księżyca. W krótkim odstępie czasu uzyskano ponownie te obrazy[1]. Misja nie powiodła się, gdyż statek nie dokonał korekty kursu w drodze na Księżyc, w efekcie czego minął jego powierzchnię w odległości 8336,2 km, 6 kwietnia, o godz. 01:24 czasu uniwersalnego. Sowiecka agencja prasowa TASS poinformowała, że do 6 kwietnia utrzymywano łączność ze statkiem, na częstotliwości 183,6 MHz. „Z chwilą tą doświadczenia i pomiary dokonywane przy pomocy stacji Łuna 4 zostały zakończone. Uzyskano obszerny materiał doświadczalny, mający doniosłe znaczenie dla rozwoju szeregu technicznych problemów związanych z programem opanowania Księżyca. Dane uzyskane w wyniku przeprowadzania pomiarów są opracowywane i badane w radzieckich ośrodkach naukowych”[1].
Łuna 4 pozostaje na orbicie barycentrycznej układu Ziemia-Księżyc, o parametrach ok. 90 000×700 000 km.
Nieudane próby
[edytuj | edytuj kod]Sondę wyniesiono za trzecim razem.
Pierwsza próba zakończyła się satelizacją statku, który jednak nie opuścił parkingowej orbity okołoziemskiej.
Osobny artykuł:Drugi egzemplarz statku (Łuna 1963B) próbowano wystrzelić 3 lutego 1963, o godz. 09:29:14 UTC. Start nie powiódł się. Awaria żyrostabilizatorów górnych stopni rakiety Mołnia 8K78/E6 spowodowała jej powrót do atmosfery i zniszczenie rakiety i ładunku nad Pacyfikiem. Oznaczenie w katalogach COSPAR/SATCAT: 1963-F01/F00216.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Lot stacji „Łuna-4”. „Astronautyka”. 1 (17), s. 26, 1963. Warszawa: Polskie Towarzystwo Astronautyczne.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- NSSDCA Master Catalog (ang.)
- Andrzej Marks Podbój Księżyca trwa Wydawnictwo N.T. Warszawa 1967.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Encyclopedia Astronautica (ang.)