Łuna 1969A – Wikipedia, wolna encyklopedia
Inne nazwy | Łuna E-8 No. 201, Łuna Je-8 No. 201[1] |
---|---|
Zaangażowani | |
Indeks COSPAR | 1969-F04 |
Rakieta nośna | |
Miejsce startu | |
Cel misji | |
Orbita (docelowa, początkowa) | |
Czas trwania | |
Początek misji | 19 lutego 1969 (06:48:15 UTC) |
Koniec misji | 19 lutego 1969 |
Wymiary | |
Masa całkowita | 5590 kg |
Łuna 1969A[2] – niedoszła radziecka sonda księżycowa. Była to pierwsza próba miękkiego lądowania na Srebrnym Globie i umieszczenia tam łazika.
Sonda została wystrzelona 19 lutego 1969 rakietą Proton K z poligonu Tiuratam (dziś znany jako kosmodrom Bajkonur) w Kazachskiej SRR, lecz nie dotarła na orbitę. Powodem była awaria silnika RD-253 w pierwszym członie rakiety, co spowodowało uderzenie rakiety z ładunkiem w grunt w odległości 15 km od wyrzutni. Na podstawie komunikatu o niepowodzeniu NASA poprawnie zidentyfikowała typ sondy.
Ładunkiem użytecznym sondy był łazik Łunochod 201[3]. Misja tej sondy była kontynuowana przez sondy Łuna 17 i Łuna 21.