Explorer 35 – Wikipedia, wolna encyklopedia
Inne nazwy | IMP-E |
---|---|
Zaangażowani | |
Indeks COSPAR | 1967-070A[1] |
Rakieta nośna | |
Miejsce startu | |
Cel misji | |
Orbita (docelowa, początkowa) | |
Perycentrum | 764 km |
Apocentrum | 7886 km |
Okres obiegu | 710 min |
Czas trwania | |
Początek misji | 19 lipca 1967[2] (14:19:06 UTC) |
Koniec misji | 24 czerwca 1973 |
Wymiary | |
Masa całkowita | 104,3 kg |
Explorer 35 – amerykański satelita wystrzelony w ramach programu Explorer, pierwszy statek kosmiczny tego programu, który znalazł się na orbicie wokół Księżyca. Prowadził badania plazmy międzyplanetarnej, pola magnetycznego oraz promieniowania rentgenowskiego pochodzącego od Słońca. Odkrył m.in., że Księżyc nie posiada magnetosfery. Pracował przez sześć lat, został wyłączony z użytkowania 24 czerwca 1973.
Instrumenty naukowe
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Explorer 35. [w:] NSSDC Master Catalog [on-line]. NASA. [dostęp 2012-08-03].
- ↑ Edmund Staniewski, Ryszard Pawlikowski: 15 lat podboju kosmosu 1957-1972. Warszawa: Wydawnictwo MON, 1974, s. 326.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Explorer 35 na stronie NASA (ang.)